خداوند در آیه ۱۱ سوره رعد می‌فرمایند، ... خدا حال هیچ قومی را دگرگون نخواهد کرد تا زمانی که خود آن قوم حالشان را تغییر دهند (و از نیکی به بدی شتابند) .... وقتی که در موقعیت قضاوت بین حق و باطل، نظیر امام حسین و یزد، قرار گرفتیم، اشتباه است که فقط نگاه قطبی داشته باشیم و برچسب بد و خوب بزنیم. باید ببنیم که چه شد که یزید قدرت گرفت و یزید شد و چه شد امام تنها ماند و به شهادت رسید. یعنی توجه داشت و تمرکز بر نقش مردم برای یزید سازی و تنها شدن امام عصر. خداوند هم در آیه یازده سوره رعد، همین کار مردم را تلافی می‌کند و شرط ایجاد تغییر را، بوجود آمدن حرکت در خودشان می‌داند. امام جواد، امام نهم ما شیعیان هم در این خصوص عبارات جالبی دارند که در زمانه کنونی نامزد شدن ۸۰ نفر برای پست ریاست جمهوری، بدرد مردم و نامزد‌های هشتادگانه می‌خورد. امام می‌فرمانید که، به واسطه روسا، مردم هم اصلاح می‌شوند و هیچ چیز مثل بدعت، دین را از بین نمی‌برد.

دو جریان فکری اسما مسلمان و ایرانی با دو خواستگاه سیاسی متضاد و کاملا غیر همسو با اهدافی غیرمتشابه، مسیری نسبتا مشترک را در تعامل با فلسفه نبوت ( یکی از اصول پنجگانه دین) در پیش گرفته و به دو طریق متفاوت قصد فروکاستن پیامبر رحمت و معنویّت به پیام‌آور قدرت و حتی خشونت را دارند! سوال اینجاست که چرا؟ در پاسخ باید گفت که برای گروه تندرو ، تحریف بعثت به بسط قدرت نبوی ،ارمغان آور بحث تداوم قدرت و جایگاه یابی است و برای گروه تقلیل گرا،تحریف بعثت به آموزه های اخلاقی،مشروعیت بخش تکاثرگرایی و توجیه کننده لاقیدی ها در کسب قدرت است.