عملکرد صداسیما ی جمهوری اسلامی ایران با هر متر و معیاری که نگریسته شود، مسلما زیر سوال است. گندکار به حدی درآمده که بخش زیادی از شهروندان ، این سازمان را بعنوان سازمان میلی می شناسند. در چنین وضعیتی ، اسماعیلی وزیر ارشاد دولت سیزدهم، ضمن انتقاد از عملکرد دولت روحانی در جایگزینی رسانه های دیگر بجای صداسیما، این کار را زیر سوال برده است. در مقابل، علی جنتی ، وزیر ارشاد دولت دوازدهم، در توئیتی برداشت اسماعیلی را زیر سوال برده و بیان داشته است که ابتدا ثابت کنید صدا و سیما مرجع چند درصد از جامعه است ؟

محسن شاکری نژاد رئیس مرکز تحقیقات صداوسیما به تازگی اعلام کرده که دیگر نمی‌توان حرفی از ۸۰ درصد و ۹۰ درصد مخاطب به میان آورد این در شرایطی است که این سازمان تمام امکانات را در اختیار دارد، اما چرا نمی‌توان چنین توقعی از تلویزیون داشت؟ چرا در شرایطی که بودجه این سازمان از هفت و نیم همت سال ۱۴۰۲ به بالغ بر ۲۴ همت در سال ۱۴۰۳ رسیده، مطالبه گری و پاسخ خواهی را کنار گذاشت؟ اگر صداوسیما مخاطب ندارد، فاقد توان اثبات شده و غیرشعاری برای اثرگذاری بوده و قادر به تنوع تولید ارزشمند نیست، چرا باید بودجه ۲۴ هزار میلیاردی صرف آن شود؟