موضوع حمله نظامی به تاسیسات هسته‌ای ایران طی ۲ دهه اخیر همواره از سوی مقامات رژیم صهیونیستی مطرح شده است و مقامات این رژیم بویژه بنیامین نتانیاهو معتقدند تنها راه مطمئن شدن از عدم حرکت ایران به سمت ساخت سلاح اتمی، بمباران تاسیسات هسته‌ای ایران است. اما تفکر بمباران یک بحث است و پذیرش پیامد‌های آن، بحثی دیگر. مذاکرات هم نشان داد که این برنامه، یک بازی آمریکایی - اسرائیلی برای تشدید فشار بر ایران در راستای گرفتن امتیازات بیشتر از تهران پای میز مذاکرات است. اگرچه مقامات رژیم صهیونیستی معتقدند برخلاف ۲ دهه گذشته برخی بازو‌های ایران در منطقه آسیب دیده، اما آمریکایی‌ها بخوبی به این واقعیت واقفند که برخلاف ۲ دهه گذشته، ایران اکنون ذخایر بزرگ اورانیوم غنی‌شده ۶۰ درصد به همراه آبشار‌های سانتریفیوژ بسیار پیشرفته در اختیار دارد که در صورت تغییر دکترین هسته‌ای ایران، مدت زمان رسیدن ایران به بازدارندگی کامل هسته‌ای را کاهش چشمگیری می‌دهد. از سوی دیگر تجربه ۲ عملیات «وعده صادق» توان موشکی ایران برای هدف قرار دادن اهداف مورد نظر در سرزمین‌های اشغالی را به اثبات رسانده است. ایران بعد از تحویل محموله بمب‌های سنگر شکن ف الزاما باید به آمریکا درخصوص پیامد‌های احتمالی استفاده از چنین بمب‌هایی در جنگ با ایران، هشدار دهد. هشداری که تحلیل گران امریکایی و جامعه بین الملل، بخوبی با معنای آن آشنا هستند.

اسرائیل بعنوان کشور حاضر در ائتلاف ها و نظامات تحت کنترل آمریکا، توان هیچگونه اقدام نظامی میان و بلند مدت مستقل را نداشته و تمامی اقدامات بنوعی با هماهنگی آمریکا و متحدان بین المللی انجام می گیرد. لذا تحلیل سناریوهای احتمالی برخورد با اسرائیل یا واکنش اسرائیل در مقابل ایران، باید همراه با نظر داشت به وضعیت امریکا باشد. اسرائیل می تواند با حملات هوایی بهره بردار از اف ۳۵ های رادار گریز ، حملات خرابکارانه داخلی ، ضربه به نیروهای ایرانی یا نیابتی ایران در کشور ثالث و مواردی همانند وارد درگیری محدود با ایران شود. در چنین شرایطی ، جمهوری اسلامی باید توان فعال سازی همزمان ، مستمر و ترکیبی سه دسته راهبرد ضربات متقابل و فوری بازدارنده تا سرحد جنگ منطقه ای، تقویت بنیادین بنیه دفاعی تا سر حد جنگ منطقه ای ، کور کردن نقاط ضعف دفاعی و تهاجمی برای جنگ منطقه ای را دنباله گیری کند. اثبات اقدام جمهوری اسلامی برای پیگیری همزمان و هم بند این سه نوع راهبرد ، بستر را برای ارسال سیگنال برای آمریکا و اسرائیل برای تغییر زمین بازی از حالت نظامی به رویکرد دیپلماتیک پایه و وارد کردن ایران به زمین باتلاقی ( تشدید تحریم، تشدید کارشکنی های اقتصادی ، تشدید فشار حقوقی ) فراهم می کند. ایران نیز باید راهبرد دوگانه بستن پا قاطر و کشیدن مهار آن را دنبال کند. کشیدن مهار از طریق درک واقعیت آمادگی ایران برای دفاع بازدارنده منطقه ای توسط آمریکا صورت می گیرد که اسرائیل را دعوت به کاهش تنش خواهد کرد. زنجیر کردن پای قاطر هم با اثبات آمادگی ایران برای پاسخ لحظه‌ای به حمله و دفاع آنهم بشکلی فعالانه ، انجام خواهد شد. با دنباله گیری این راهبردها، هرچند دشمن در کوتاه و میان مدت، نمی میرد، اما توان جنبش معنادار و مداخله گری فعال خود را از دست می دهد.