صنعت خودروی ما بیمار است.بیماری که به اسم تولید ملی، اشتغال و کاهش ارزبری،پوششی بر ضعف فنی ، فساد و رانت ،انحصار و ارزخواری خود نهاده است. سه بازیگر این حوزه یعنی تولید کنندگان خودرو، مونتاژکاران، قطعه سازان ، بدلیل عملکرد نادرست و لایه کشی رانت جویانه ، هر یک بنوعی در حال ضربه زدن به اقتصاد ملی هستند. نتیجه بازی می شود، مصرف کننده ناراضی و شاکی، رانت جوی غیرپاسخگوی خوشحال، اقتصاد ملی متضرر از حجم زیان انباشته و ارزخواهی این سه حوزه. لایه کشی در این میدان نیرو به سطح سخیفی از پلشتی رسیده است. انتصابات جهت دار برای تامین منافع گروه های خاص ، گروگان گیری خودروساز توسط قطعه سازهای خاص بعضا وارداتچی، گرون گیری قطعه ساز و خودروساز و مونتاژکار ، توسط سهامداران خاص پشت پرده. حل این بازی نه چندان پیچیده مبتنی بر رانت هم کار دشواری نیست. یک اراده سیاسی و اقدام مشترک می خواهد. اقدامی که دل های رانتجویان را می لرزاند و همیشه از ان ترس دارند. نکته انتقادی در گزارش حاضر این است که، بجای شفاف سازی میدان نیرو، اهرم فشار روی یک مونتاژکار بدشانس قرار گرفته است. مونتاژکاری که بشکلی سوسکی خط و نشان کشیده بود و چند روز پیش، مورد نقد پایگاه تحلیلی خبری شعار سال هم قرار گرفت.