«مصطفی ده‌مرده‌ئی» رئیس بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری گفت: مشکلی در درمان‌های مرسوم سوختگی و حتی سوختگی‌های حاد نداشته و بیماری به دلیل نبود دارو و تجهیزات فوت نمی‌شود، اما به علت گرانی نمی‌توانیم کیفیت درمان را بالا ببریم. مشکلات ما به اقدامات مربوط به کیفیت زندگی افراد سوخته بعد از درمان بر می‌گردد. کیفیت با استفاده از بعضی لوازم بالا می‌رود که به علت گرانی نمی‌توانیم آن را بالا ببریم. حداقل هزینه‌های بیماران ۵۰ درصد و هزینه تجهیزات حداقل ۱۰۰ درصد افزایش پیدا کرده است. هزینه ۲۰ تا ۵۰ گرم پماد‌های ضد سوختگی اشاره شده، ۲ میلیون تومان برای مصرف سه روز است. کسی نیست که بتواند این هزینه را تامین کند. در صورت استفاده نکردن از آن هم ممکن است، بیمار پوست اضافه آورده و یا محدودیت حرکتی پیدا کنند. در حوزه درمان‌های نوین، تامین پانسمان‌های نوین، پماد‌های ضد سوختگی و لباس سوختگی مشکل کشوری است و در هیچ کدام از بیمارستان‌های کشور این‌ها تحت پوشش بیمه نیستند.

محمد جواد فاطمی، رییس انجمن حمایت از بیماران سوختگی می‌گوید که در حال حاضر پانسمان‌های سوختگی ِ مفید که می‌توانند از مرگ و میر بیماران جلوگیری کنند و عوارض آن را کاهش دهند، بیمه نیستند و این پانسمان‌ها آنقدر هم گران هستند که عموما اکثر بیماران نمی‌توانند آن‌ها را تهیه کنند. طبق آمار رسمی، سالانه ۳۰ هزار نفر سوختگی‌های جدی دارند که مجبور به بستری در بیمارستان‌ها می‌شوند که حدود ۳۰۰۰ نفر آن‌ها جان خود را از دست می‌دهند. از ۲۷ هزار نفر باقی مانده هنگام ترخیص حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد افراد دچار درجات مختلف از کار افتادگی می‌شوند. سالانه حدود ده هزار نفر، فرد از کار افتاده به جامعه اضافه می‌شود، چون از بروز سوختگی جلوگیری نمی‌کنیم و .. سوال اینجاست که پاسخ چرایی بیمه نبودن را وزات بهداشت باید بدهد یا تامین اجتماعی؟ بیمه مرکزی باید حرف بزند یا مرجعی دیگر؟ آقایان توجه دارند که میزان سوختگی در ایران هشت برابر میانگین جهانی است؟