رسم نامیمونی در کشور وجود دارد (هم در جناح چپ و هم جناح راست) و آنکه اگر فردی در مراسمی رسمی حنجره برترکاند و رقیب را زیر سوال ببرد و یا حتی از میهمان دفاع جانانه کند، جناح همگرا با او برای دست خوش وی، جایگاه ویژه‌ای بدو بخشیده و سبب می‌شوند که پله‌های ترقی را دو به یک و جهشی طی کند. برخی از رسانه‌ها در این مورد نوشتند، احتمالا جوان مثلا معترض یا برخی مانند او الگو‌هایی مثل آقایان مهرداد بذرپاش و علیرضا زاکانی و محسن دهنوی را در نظر دارند که با این شیوه‌ها به سرعت مدارج ترقی را طی کردند و وزیر و شهردار و عضو هیأت رییسه مجلس شدند و .... نمونه این مثال‌ها زیاد است. جوانی در جلسه‌ای خاص، از آقای جاسبی رئیس وقت دانشگاه آزاد گرمسار دفاع می‌کند و بعد از چندی می‌شود رئیس دانشگاه و غیره. منظور اینکه این رسم هم در جناح چپ وجود دارد و هم جناح راست. اما ذات این عمل پسندیده نبوده و باید این شیوه زشت، غیر اخلاقی، غیرقانونی و غیر شرعی ارتقا را ریشه کن کرد. رسانه‌ها رفتار جوان معترض به پزشکیان را از این نوع رفتار‌ها، قضاوت کرده اند. منتظر دریافت نظرات تائیدی و تکذیبی ذی نفعان و ذی مدخلان و سایر خوانندگان عزیز در این خصوص هستیم.

کنار زده شدن قالیباف در دور اول انتخابات ریاست جمهوری و راهبرد‌های سه گانه بی طرفی، گرایش به جلیلی و یا گرایش به پزشکیان، می‌تواند پیامد‌های زیادی در آینده داشته باشد. با توجه به حمایت قالیباف از جلیلی باید از وی پرسید که، «آقای قالیباف که ریاست مجلس را به عهده دارد، آیا بهتر نبود با توجه به این جایگاه، بی‌طرفی خود را نسبت به رقابت در دور دوم انتخابات حفظ کند و از همین حالا، شائبۀ کارشکنی در کار دولت احتمالی آقای پزشکیان را پدید نیاورد؟». از طرف دیگر حامیان قالیباف از این اتحاد دلخوشی ندارند. عبدالرضا داوری در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: بیست سال تمام قالیباف را تخریب کردند. پروژه بگیران را زیر بال و پر گرفتند، حتی به همسر و فرزندان قالیباف رحم نکردند، از دروغ سیسمونی و فساد اش و… لجن ساختند و به صورت قالیباف پرتاپ کردند، حالا که رأی می‌خواهند، می‌گویند گذشته را فراموش کنیم و متحد شویم. زهی خیال باطل.