سردار سرلشکر محمد باقری رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح درخصوص شیوه اجرا و عملکرد موشک باران اسرائیل، بیان داشت که سه پایگاه هوایی اصلی رژیم شامل پایگاه موساد، پایگاه هوایی نواتیم و پایگاه هوایی که در ترور سید حسن نصرالله سهیم بود و مورد استفاده قرار گرفته بود، هدف قرار گرفته است. در این عملیات سعی شده تا زیرساخت‌های رژیم و مردم آن هدف قرار نگیرد. ولی اگر رژیم صیهونیستی بخواهد جنایت‌های خود را ادامه داده و یا بخواهد علیه حاکمیت جمهوری اسلامی ایران، عملی انجام دهد تمام زیرساخت‌های حیاتی آن‌ها هدف قرار خواهد گرفت. سپاه پاسداران و نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران چه در بعد دفاعی و چه در بعد آفند و تکرار این تهاجم کاملا آماده هستند و اگر رژیم صهیونیستی که به دیوانگی رسیده توسط آمریکا و اروپا کنترل نشود و بخواهد چنین جنایت‌هایی را ادامه دهد و یا علیه حاکمیت و تمامیت ارضی ما وارد عمل شود، عملیات امشب با چند برابر بزرگی تکرار خواهد شد و تمام زیرساخت‌های آن‌ها مورد هدف قرار خواهد گرفت.

با شروع عملیات سپاه پاسداران علیه اسرائیل ۴۰۰ موشک از شهر‌های مختلف کشور، به سمت فلسطین اشغالی شلیک شد. رادیو رسمی اسرائیل اعلام کرد که در عرض نیم ساعت بیش از ۲۵۰ موشک به اسرائیل اصابت کرده است. وزارت خارجه اسرائیل اعلام کرده است: میلیون‌ها نفر را به پناهگاه‌ها سوق داده است. سپاه پاسداران بعد از این عملیات اقدام به صدور دو بیانیه کرده است. ایران اعلام نموده است که در صورت پاسخ رژیم اشغالگر، پاسخ کوبنده تری خواهد داد.سپاه برای اولین بار با موشک‌های هایپرسونیک فتاح رادار سپر دفاع موشکی هدایت کننده موشک‌های آرو ۲ و ۳ را منهدم کرد.

بعد از ترور هنیه در ایران، رهبر انقلاب دستور خونخواهی را دادند. معنای ساده این دستور یعنی زدن سرشاخه / سرشاخه هایی در حد هنیه و حدود بیست ترور گذشته اسرائیل در ایران ، لبنان ، عراق. اما پیگیری این دستور حاکمیتی به معنای کم توجهی به تحلیل مستمر وضعیت و راهبردهای تقابلی رژیم صیهونیستی نخواهد بود. تجارب موجود نشان می دهد که روش های درگیری اسرائیلی ها در چهار روش ترور افراد مهم و سرشاخه ها با کمترین تخریب حاشیه ای ( ترور تمییز) ، زدن و خرابکاری در تاسیسات نظامی و امنیتی ، زدن و خرابکاری در زیرساخت های کلان خدمات رسان و در نهایت ، تهاجم عمومی و کشتار جمعی با حمله به مردم بی دفاع برای ایجاد رعب و وحشت خلاصه می شود. مورد اول و دوم ، بشدت نیازمند اشرافیت اطلاعاتی و امنیتی بوده ( حساس شدن به جریان نفوذ و جاسوسی)، مورد سوم امری ترکیبی و عموما فن پایه با همکاری مزدوران احتمالی داخلی و تلاش های نظامی احتمالی خودشان قابل تعقیب بوده و مورد چهارم ، امری ضد انسانی بوده که باید حتی برای آن هم آمادگی لازم را داشت و سناریوسازی نمود. اینکه سناریوهای احتمالی دفاع مشروع یا حمله پیش دستانه ، فقط در برخورد مستقیم نظامی و یا درگیری با خود اسرائیل و فراموش سازی هم پیمانان و همراهی کنندگان این رژیم، خلاصه گردد، اشتباهی نابخشودنی است . اینکه پاسخ دهی، صرفا مبتنی بر هیجانات و بعضا شور دینی و انقلابی دنباله گیری شود، مسلما پیامدهای ناگواری خواهد داشت. تبدیل تهدید به فرصت با نگاهی چابک و وارد کردن ضربه موثر، باید در دستور کار باشد. اسرائیل اصول غافلگیری ،پنهانکاری، مظلوم نمایی ، پنهان شدن پشت دول غربی و اروپایی ، رسواسازی ، نفوذ و مزدورگیری را همیشه در دستور کار خود دارد. بر این قاعده ، راهبردهای تهاجمی و دفاعی کشور، باید با نظر داشت به این اصول و برای چهار سطح مختلف درگیری ، طراحی شود. آشنایی با وضعیت شهرها ، صنایع زیر ساختی، تاسیسات نظامی و امنیتی کشور، سرشاخه های نظامی و امنیتی و سیاستگذار پشت پرده رژیم اشغالگر، شبکه های نفوذ برون مرزی اسرائیل و مواردی همانند، باید با نگاهی سطح بندی شده مورد توجه قرار گیرد.

بعد از ترور هنیه در تهران ، جمهوری اسلامی ایران وعده خونخواهی را داد. وعده ای که با بحث حمله نظامی بشدت تفاوت دارد. این در حالی است که منابع اسرائیلی قصد القای سناریوهای خاص با تاکید بر حمله فیزیکی به تاسیسات نظامی اسرائیل را مطرح می کنند. موضوعی که می تواند فضا را برای جنگی تقابلی مهیا کند. سناریست های فعال در جمهوری اسلامی معتقدند که سرشاخه یکی از هم پیمانان برون مرزی کشور زده شده و حملات کشنده ای هم به برخی از فرماندهان هم پیمانان کشور صورت پذیرفته است. بر این قاعده، خون خواهی ها بر همین وزن طراحی خواهد شد. موضوعی که با توجه به اثرات آن، مسلما کاهش گستاخی های برون مرزی اسرائیل را دنباله گیری خواهد کرد.

فریدون مجلسی، دیپلمات بازنشسته، درباره تأثیر ترور هنیه بر دولت پزشکیان می‌گوید: «در گام نخست باید واکنش حکومت ایران و فرماندهی نیرو‌های مسلح را ببینیم. رئیس جمهور گام دوم این موضع‌گیری هاست». شایسته است در طرف ایران، واکنش دقیق و با صبری صورت پذیرفته و از پاسخ سریع و انتقام جویانه و عموما کم اثر و پر پیامد، جلوگیری شود. مسئولین نیز باید قصور و تقصیر‌های احتمالی خود در ضعف امنیت هنیه را به یاد بیاورند. درباره تأثیر ترور هنیه بر روابط ایران و غرب، باید بیان داشت که فعلا چیزی در دست پزشکیان نیست و می‌بایست منتظر موضع‌گیری حاکمیت بود. همه چیز بستگی به واکنش دولت و حکومت ایران دارد. جنگ در اختیار پزشکیان نیست، او یک رئیس قوه مجریه بدون ضمانت اجرایی است. ضمانت اجرایی قوه مجریه در این خصوص، در دست قوای مسلح است. غرب هم این را می‌داند و حاضر نیستند با کسی که توان صحبت در حوزه جنگ و نظامی ندارد، وارد صحبت شوند.