در مقاله حاضر به بررسی سه مانع بزرگ در توسعه گردشگری خواهیم پرداخت؛ ناشناخته ماندن ظرفیت‌های بالقوه توسعه مدرن گردشگری، شناسایی نشدن اهداف توسعه گردشگری و عدم‌شناسایی بازارهای هدف و نوع مناسب گردشگری قابل‌عرضه به گردشگران خارجی و در نهایت کمبود زیرساخت‌های استاندارد و مدرن.

آیا گردشگری را به عنوان وسیله اشتغال‌زایی و کسب درآمد، می‌توان بر میراث فرهنگی به عنوان "زمینه‌ساز شناخت هویت و خط حرکت فرهنگی انسان" مرجح دانست؟