ایران حق دارد طبق ماده ۵۱ منشور سازمان ملل متحد - به تجاوز نظامی رژیم اسراییل پاسخ دهد. در این صورت، پاسخ ایران «تلافی‌جویانه» نیست، بلکه در چارچوب و قاموس حقوق بین‌الملل «دفاع مشروع» تلقی می‌شود. ضمن اینکه حمله تجاوزگرانه اسراییل - فارغ از اینکه نقض حاکمیت ایران بوده - منجر به شهادت چند افسر نظامی ایران شده و این موضوعی نیست که تهران به سادگی از آن چشم‌پوشی کند. برقراری یک آتش‌بس دایمی در غزه و لبنان احتمالا می‌تواند عاملی باشد که ایران را از پاسخ نظامی به اسراییل منصرف کند. منتها، این آتش‌بس باید با درک این واقعیت همراه باشد که دیگر نمی‌توان ملاحظات امنیتی، جایگاه ایران در نظم جدید منطقه و منافع ملی آن را نادیده گرفت.

رئیس‌جمهوری اسلامی ایران در دومین روز از سفر خود به نیویورک در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی کرد و علاوه بر شرکت در نشست‌های موضوعی دیدار و گفتگو‌های جداگانه‌ای هم با روسای جمهور کشور‌های مختلف داشت. مسعود پزشکیان بامداد چهارشنبه ۴ مهر ۱۴۰۳ به وقت تهران در سخنرانی خود در هفتادونهمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت: باید هرچه زودتر آتش‌بس دائمی در غزه و لبنان برقرار گردد و وحشی‌گری و جنایت اسرائیل خاتمه یابد. رئیس‌جمهوری اسلامی ایران هم‌چنین در گفتگو با شبکه الجزیره قطر گفت: مسلم است که اسرائیل مشتاق آتش جنگ و گسترش دامنه آن در منطقه است. اسرائیل نتوانست به اهداف خود در غزه برسد و نتوانست حماس را نابود کند. تنها هدفی که اسرائیل به آن دست یافت این بود که کل یک شهر را ویران و از رسیدن تجهیزات بشردوستانه جلوگیری کند. بنیامین نتانیاهو (نخست وزیر اسرائیل) به دنبال کسب حیات سیاسی از طریق بحران کنونی است و اسرائیل از گسترش دامنه جنگ آسیبی نمی‌بیند، زیرا از سوی کسانی حمایت می‌شود که ارزش‌های انسان دوستانه نادرست دارند.