مصاحبه زیر با دکتر حسین پور فرزانه درباره موضوعاتی چند نظیر طراحی پیشرانه موتور داخلی، مشکلات نظام آموزش عالی ایران و لازم های ورود به خودکفایی کشور در بحث موتور هواپیما و تعمییر و نگهداری آن است. وی معتقد است که مونتاژ، انتقال مونتاژ، دانش مونتاژ و تست مانند همان مثال پایان‌نامه است که شخص دیگری آن‌را نوشته و ارائه‌کننده می‌کوشد آن را خوب بیان کند. درحالی که اصل بر نگارش پایان‌نامه و به عبارت دیگر طراحی به قصد توسعه محصول است. دانش اساسا پرش ندارد و کسب دانش امری تدریجی است. اگر دانش ساخت یک محصول وجود نداشته باشد و نقاط ضعف آن نامشخص باشد در واقع نمی‌توان راجع به سرویس و نگهداری آن صحبت کرد.رویکرد کسی که مدیر یک ساختار تجاری است با رویکرد مدیر یک ساختار نظامی کاملا متفاوت است. دکتر پور فزانه معتقد است که از لحاظ اقتصادی تقریبا سیستم قوای محرکه ۳۰ تا ۵۰ درصد قیمت هواپیما را به خود اختصاص می‌دهد. در طراحی و ساخت داخلی موتور هواپیما باید توجه داشت که اگر یک موتور به یک خط هوایی نرسد( طرفا در مرحله طراحی یا فنی مانده و تجاری نشود)، امکان جابه‌جایی مسافر نخواهد داشت و خسارت خواهد دید و حتی ممکن است پرداخت پول تعمیرات موتور آن امکان‌پذیر نباشد.