به ادله محکمه پسند و شرعی می‌توان برخی از مدیران اجرایی در جمهوری اسلامی ایران را بی غیرت نامید. بی غیرتی در این مورد نه یک توهین بلکه ذکر صفت است. بیانیه‌ی مشترک اتحادیه اروپا و شورای همکاری خلیج فارس ، اعتراضات گسترده‌ای را به وجود آورده. اما سوال اینجاست که چرا هیچ کسی در ایران، پاسخ مستقیم و عملیاتی به امارات نمی‌دهد؟ متاسفانه در دهه نود، لنگر ارزی کشور در دبی و بر روی درهم انداخته شده است. همین حالا هم نفت ایران به چین فروخته می‌شود، اما یوآن آن به درهم تبدیل شده و سپس خرج می‌شود. اتکای صادرات کشور به دبی نیز واضح است و حتی در تسویه مالی با عراق و افغانستان هم، درهم دبی است که کار اصلی را انجام می‌دهد. این وضعیت وابسته باعث شده تا امکان ارائه پاسخ جدی و جلوگیری از پیش‌روی شیخ‌نشین جنوبی بسیار محدود شود و اساسا کسی در تهران اراده‌ای برای آن را نداشته باشد. ما درخواست انحلال امارات و بازگرداندن ان به ایران را نداریم، اما انتظار گوش مالی شدید دیپلماتیک و سیاسی با همساه‌ای که بی ادبی را به حرمت شکنی رسانده، حداقل انتظار ما می‌باشد.