اخیرا دکتر فرزین رئیس کل بانک مرکزی ، اقداماتی نظیر کنار گذاشتن سوئیفت و جایگزینی ACUMER ، راه اندازی ریال دیجیتال ، ورود به گروه بریکس، کارت بانکی مشترک بین ایران و روسیه و ...، را معادل دلارزدایی تعریف کرده و شاید افکار عمومی از صحبت های ایشان چنین برداشتی کرده اند. این در حالی است که کشور در حوزه ارزی و تبادلات ارزی و تحریم ها بشکلی سه گانه دچار مشکل بوده و باید بتوان بشکل همزمان این چرخه سه عاملی را تحت تاصیر قرار داد. از نظر ارزی، اقتصاد کشور بشدت دلاریزه شده ( وابستگی بالا به دلار تحریم شده برای خرید مواد اولیه و ماشین آلات) و بدلیل شرایط تورمی کشور، دلار بنوعی جای پول ملی را تحت تاثیر قرار داده است ( ضرورت اجرای برنامه های دلار زدایی). دومین بحث ، نقل و انتقال پولی است که قبلا با دفترچه های کد دو طرفه بانکی انجام می شد و سپس به شبکه جهانی سوئیفت تبدیل شد که بانک های ایرانی را تحریم نمود( نیازمندی به احیای مجدد دفترچه های کدگذاری دو طرفه ، راه اندازی شبکه های منطقه ای مشترک نقل و انتقال با نظر داشت به سقف تحریم های آمریکایی برای مبادلات تجاری). سومین مشکل بحث تحریم های تجاری و سقف سرمایه گذاری ها است. باید از رئیس کل بانک مرکزی پرسید که آیا اقدامات پراکنده نظیر،جایگزینی ACUMER ، راه اندازی ریال دیجیتال ، ورود به گروه بریکس، کارت بانکی مشترک بین ایران و روسیه ، می تواند پاسخگو به سه حوزه چالشی مورد نظر باشد، یا اینکه گام های اولیه برای گذر از بحران تلقی می شوند؟ اگر گام های اولیه را قبول دارید، از اصطلاح گام بلند استفاده نکنید و غلو ننماید.

در مراسم روز ملی صادرات مسعود پزشکیان به ناترازی بانک‌ها، کسری بودجه، و عواقب ناگوار جنگ منطقه‌ای اشاره کرد، اما حرفی از معضل صادرات و این نکته به میان نیاورد که چرا تیمی که در دولت سیزدهم مسئولیت رکورد تاریخی کسری تجاری ایران را در کارنامه دارد همچنان در مصدر امور این سازمان قرار دارد و تنها رییس آن تغییر کرده و پست حساس دیگری دریافت کرده است. سفر‌های رئیس‌جمهور سابق و دیگر مقامات اقتصادی ایران به آفریقا افزایش یافت و تبلیغات وسیعی روی این سفر‌ها می‌شد. آغاز دوباره روابط با عربستان و شکستن یخ روابط با امارات متحده عربی، نوید توسعه تجارت با همسایگان ثروتمند عربی را می‌داد. عضویت در پیمان شانگ‌های اگرچه مستقیما هیچ ارتباطی به تجارت ندارد و حتی بر اساس آمار رسمی خود این کشور‌ها کمترین حجم مبادلات بین کشور‌های عضو وجود دارد، اما دولت سیزدهم آن را راهی دیگر برای گسترش تجارت خارجی ایران می‌دانست. تبلیغات دولت درباره عضویت در بریکس به دلیل برنامه این گروه برای دلارزدایی کر کننده‌ترین بود و دولت سیزدهم معتقد بود دیگر کار دلار تمام است و اهمیتی ندارد که ما را تحریم کنند؛ لفاظی‌هایی که مخاطب آن بیشتر مردم بی‌خبر از اقتصاد بود؛ وقتی شما کارت بانکی نداشته باشید کسی نه می‌تواند دلار به حساب شما واریز کند نه روپیه و وضعیت ایران تا حدی شبیه چنین کسی است.