صالحی با چنین چارچوب و مسیر فکری و رویکردی و با رای بالای نمایندگان مجلس وزارتش را آغاز کرد و در این مدت ثابت کرده: آقای وزیر فرهنگ، با گروه‌های مختلف مشورت می‌کند، اما در نهایت خودش تصمیم می‌گیرد و فرمان فرهنگ در دولت وفاق ملی را خودش در دست دارد. یعنی خوب و بد انتصابات و کیفیت مدیریت جریان فرهنگی دولت با خود اوست: دکتر سیدعباس صالحی و. باید از آقای صالحی پرسید که عبدالحسین کلانتری با وجود همه انتقادات، چرا به عنوان معاون فرهنگی برگزیده شد؟ ایشان فرزند و داماد کیست؟ آیا این رابطه، اثری بر انتصابات ایشان در دولت سیزدهم و چهاردهم داشته است؟ کارکرد ایشان در دوره معاونت بر وزارت عتف چه بوده است؟ بنظر می‌رسد که صالحی با وجود همه تجارب و پختگی اجرایی، اقدام به ترش و شیرین مدیریتی نموده تا ضمن راضی نگاه داشتن جماعتی خاص، لطمه‌ای بر روند کاری مدیریتی اش وارد نشود.