نیاز به توضیح داستان نیست،چرا که کمتر فردی در کشور است که اصل داستان و یا حاشیه های آن را نشنیده باشد. اما این داستان یک نقطه شروع مبهم از برخورد حراست با حجاب و پوشش این دانشجو دارد. یک نقطه درخصوص کارامدی سامانه های رصد و مشاوره روانی به دانشجویان. یک نقطه در سیاست های جذب نیروی حراست توسط دانشگاه ها و توجه به توسعه و توانمندسازی انان بجای دنباله گیری راهبرد گنده باقلی گزینی . یک نقطه عطف برای مقابله با کاهش احتمالی تکرار چنین حوادثی. یک نقطه دنباله ای برای بازگرداندن آبرومندانه دانشجو به کلاس درس همراه با طی مراحل درمان. آیا مدیران دانشگاه آزاد توان انجام چنین کاری را دارند؟