رئیس جمهور آمریکا بامداد سه‌شنبه گفت که دستور‌هایی برای لغو فرمان‌های اجرایی دولت پیشین به ریاست «جو بایدن» صادر می‌کند. وی طی سخنرانی در کاخ سفید مدعی شد: «شما شاهد آغاز دوران طلایی آمریکا هستید و ما کشور خود را به شکوه آن باز می‌گردانیم. ما بعد از هرج و مرج، حیثیت و جایگاه خود را باز می‌گردانیم و شهر‌های مان را امن می‌کنیم». لیست ۸۰ فرمان لغو شده توسط ترامپ بشرح زیر است.

ترامپ احتمالاً به سرعت وارد عمل خواهد شد، اما سؤال اصلی این است که آیا سیاست‌های او توان دوام خواهند داشت؟ دوره دوم ریاست‌جمهوری او با اخراج‌های گسترده‌ای که بلافاصله پس از مراسم تحلیف آغاز می‌شوند، همراه خواهد بود. هنگامی که تب و تاب اولیه فروکش کند و چهره قدرت دیگر جذابیت گذشته را نداشته باشد، این بر عهده ترامپ خواهد بود که نبرد‌های دشوارتری را برای جلب حمایت مردم آغاز کند تا میراثی ماندگار از خود برجای بگذارد.

مراسم تحلیف ترامپ روز ۲۰ ژانویه ۲۰۲۵ یعنی اول بهمن است و رئیس‌جمهور آینده آمریکا وارد کاخ سفید می‌شود. شروع به کار ترامپ در کاخ سفید بدلیل سهم تقریبی ۲۵ درصد از اقتصاد جهانی و شخصیت خاص او ، می‌تواند بر روی تمام اقتصادهای دنیا از جمله ایران تاثیرگذار باشد و مسیر هر اقتصادی را صعودی یا نزولی و یا برعکس سازد. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد که دولت به دنبال یک رویکرد دوگانه است: از یکسو اصلاحات درون‌اقتصادی برای کاهش وابستگی به تحریم‌ها و تقویت بنیادهای اقتصادی، و از سوی دیگر پیگیری راهکارهایی برای لغو تحریم‌ها و بهبود روابط بین‌المللی به‌منظور ایجاد فضای مناسب برای رشد. محمدتقی فیاضی معتقد است که شرایط اقتصاد ایران را در دو مرحله اصلی قبل از مذاکره و بعد از مذاکره می‌توان بررسی کرد. مرحله قبل از مذاکره، از هم‌اکنون آغاز می‌شود و تا زمانی که دو طرف پای میز مذاکره بنشینند ادامه خواهد داشت. دولت ترامپ در این مرحله سخت‌ترین تحریم‌های ممکن، از جمله تحریم‌های نفت، فرآورده‌های نفتی، محصولات پتروشیمی و فولاد را اعمال خواهد کرد. این تحریم‌ها می‌توانند شوک اولیه‌ای به بازارهای ایران وارد کنند. با این حال، دولت ایران می‌تواند با استفاده از ابزارهای مدیریت انتظارات و شعارهای مذاکره‌ای، تا حدودی بازارها را کنترل کند. این مرحله، مرحله‌ای حساس است و مدیریت صحیح آن می‌تواند از تشدید بحران جلوگیری کند.

سیاست‌های اقتصادی جمهوری‌خواهان تمرکز بر بهبود وضعیت کسب‌و‌کار‌ها و سرمایه‌گذاران است. جمهوری‌خواهان می‌گویند شرکت‌های موفق رشد اقتصادی را برای همه افزایش می‌دهند. جمهوری‌خواهان در اقتصاد، تقویت طرف عرضه را ترویج می‌کنند. این نظریه می‌گوید کاهش هزینه‌های کسب‌وکار، تجارت و سرمایه‌گذاری بهترین راه برای افزایش رشد است.جمهوری‌خواهان رؤیای آمریکایی را به عنوان حق دنبال کردن «رفاه بدون دخالت دولت در اقتصاد» تعریف می‌کنند. به اعتقاد آن‌ها، «رفاه بدون دخالت دولت در اقتصاد» با خودانضباطی، پس‌انداز و سرمایه‌گذاری توسط افراد به دست می‌آید .ترامپ در کنار یک‌سری اشتراکات با جمهوری‌خواهان سنتی، تفاوت‌های قابل توجهی در نگاه به تحولات جهانی و جایگاه آمریکا در جهان در مقایسه با سنتی‌ها دارد.یکی از تفاوت‌های دولت ترامپ با دولت‌های قبلی آمریکا، تفکر اقتصادی خاص آن است که در آن آمیزه‌ای از آموزه‌های ناسیونالیستی با لیبرالیسم مشاهده می‌شود. وجه جالب توجه قضیه این است که ترامپ در حالی اقتصاد کشورش را به ناسیونالیسم و ضدیت با گلوبالیسم سوق داد که این کشور از جنگ جهانی اول در نقش رهبر اقتصاد آزاد و جهانی شدن عمل می‌کرده است.ترامپ باور دارد که انترناسیونالیسم لیبرال دیگر برای آمریکا کار نمی‌کند. این شرایط با تأکید بر اینکه تجارت تحت شرایط کنونی به زیان آمریکاست، قصد دارد با اعمال ناسیونالیسم اقتصادی از این نزدیکی رقبا و رسیدن و پیشی گرفتن از آمریکا در اقتصاد جهانی جلوگیری کند و بر اساس آن حتی با متحدان نزدیک خود در امور اقتصادی و تجاری به مقابله بپردازد و در کنار آن هزینه‌های زایدی را که طی سال‌ها آمریکا بنا به‌ دلایل مختلف نظامی، سیاسی، امنیتی و... متحمل شده از بین ببرد.

«مسعود پزشکیان» رئیس‌جمهور ایران در مصاحبه‌ای اختصاصی در تهران به «ان بی‌سی نیوز» گفت که ایران اصولا آماده گفت‌وگو با دولت دوم ترامپ است. اما او گفت که ایالات متحده در گذشته به تعهدات خود عمل نکرده و به دنبال سرنگونی دولت ایران بوده است.وی، در بخش دیگری از مصاحبه‌ اختصاصی با «لستر هولت» به ادعاها و اتهاماتی که غرب مطرح می‌کند، اشاره کرده و بیان داشت که ایران «هرگز» در طول مبارزات انتخاباتی سال گذشته آمریکا برای ترور «دونالد ترامپ» طرحی نداشته و آنچه در مورد توطئه علیه ترامپ گفته می‌شود، طرحی از سوی اسرائیل و سایر کشور‌ها برای ترویج دشمنی با ایران است.رئیس‌جمهور کشورمان در ادامه بار دیگر تاکید کردند که ایران به دنبال جنگ نیست، اما در صورت حمله به سایت‌های هسته‌ای خود آماده دفاع از خود خواهد بود. پزشکیان گفت: «ببینید، طبیعتا ما به هر اقدامی واکنش نشان خواهیم داد.».

هادی خسروشاهین، روزنامه‌نگار و پژوهشگر روابط بین‌الملل معتقد است که «تمام توجه یا بخش قابل توجهی از سیاست خارجی ترامپ در دولت دومش متوجه چین خواهد بود؛ بنابراین موضوع اصلی سیاست خارجی ترامپ نه منطقه ما، نه ایران و نه حتی مناقشه اسرائیل - فلسطین و ایران – اسرائیل است. این‌ها موضوعات ثانویه قلمداد می‌شوند و درجه بعدی اهمیت قرار می‌گیرند.». در نقد این تحلیل باید بیان داشت که دولت‌ها بشکل خطی فکر نمی‌کنند. تحلیل‌ها برخلاف گذشته تابع رویکرد راهبردی و سناریو سازی نبوده (توان ما- توان آن‌ها یا ما-آنها-محیط)، بلکه رویکرد گیم تئوری دارند. در تئوری بازی محوریت بر ایجاد ماتریکس‌های هم بند قرار دارد، لذا اولویت بخشی به یک مسئله در معنای در حاشیه قرار گرفتن سایر مسائل نیست. بلکه با وادار سازی چند مولفه‌ای و چند سطحی، نتایج و پیامد‌های متاثر کننده دنباله گیری می‌شود.

عبدالرضا فرجی راد معتقد است که در دولت اول ترامپ ایران به دلیل سیاست‌های او در قبال برجام و خروجش از این توافق و نیز ترور شهید سردار قاسم سلیمانی آماده رایزنی‌های جدیدی نبود. این عدم آمادگی در شرایطی بود که ترامپ در همان بازه زمانی بازگشایی درب‌ها برای مذاکره با ایران را از طریق واسطه‌هایی در دستور کار قرار داد، اما ایران آمادگی نداشت. حال باید دید که در دولت جدید با ریاست آقای پزشکیان که بر اصل تنش‌زدایی تاکید دارند آیا تهران همچنان سیاست پیشین خود در قبال دولت اول ترامپ را در پیش می‌گیرد یا با تغییر هدفمند تاکتیک‌های خود به دنبال رفع تحریم‌های اعمالی است. اگر ایران به دنبال گفتگو با ترامپ باشد به احتمال زیاد، این توانایی و امکان در دولت جدید وجود دارد که به نتایجی منتج شود. در غیر این صورت تنش‌ها افزایش خواهد یافت. از طرفی اگر دونالد ترامپ به این نتیجه برسد که ایران آمادگی از سرگیری مذاکرات را ندارد مجددا به سیاست تشدید تحریم‌ها بازخواهد گشت.