متاسفانه جمهوری اسلامی ایران نمی خواهد بپذیرد که الگوی تعاملاتی سیاست خارجی روسیه بر بازی دو سر برد قرار داشته و روسیه برای هر ماجرایی، دو میدان بازی باز می کند. تجارب تاریخی کشور ما نشان داده است که اولا تعامل با روسیه عموما با ناز و نوز این کشور مواجه هست. عموما موارد درخواستی با قیمتی گران تر و در زمانی تحویل داده می شود که شاید نیاز چندانی هم به آن سلاح دیگر وجود نداشته و رفع اضطرار شده است. سوال افکار عمومی این است که بجای نازکشی از روسیه جهت خرید سوخو 35،چرا اقدام به خرید راحتر ، جنگنده ای بشدت کارآمدتر بنام جی 20 چینی نمی گردد؟ هزینه تحمیلی روسیه بر جمهوری اسلامی ایران بابت تاسیس و راه اندازی نیروگاه اتمی بوشهر، تحویل سامانه های پدافندی S300 و ناز کردن در تحویل سامانه S400 قابل توجیه نیست. لازم ذکر است که وفق قانون، حوزه امنیتی و نظامی، از پرسشگری های عمیق رسانه ها مستثنی بوده، لذا محدودیت برای ورود جزیی تر به موضوعات داریم.