میدان گازی پارس جنوبی بزرگ‌ترین میدان گازی جهان میان ایران و قطر واقع شده و علاوه بر تامین ۷۰ درصد گاز ایران، ۴۵ درصد خوراک پالایشگاه‌های بنزین ایران از این میدان تامین می‌شود. متاسفانه میدان گازی پارس جنوبی این روزها مانند گذشته نیست و فشارافزایی این میدان گازی در حال تبدیل به بحران است و یکی از دلایل اصلی آن سبقت مصرف از تولید گاز در کشور است. مدت‌هاست صحبت از انعقاد قرارداد فشارافزایی پارس جنوبی برای افزایش تولید گاز می‌شود و با وجود وعده‌های مسئولان قبلی و فعلی مبنی بر اجرای ابرپروژه فشارافزایی پارس جنوبی با سرمایه‌گذاری ۲۰ میلیارد دلاری، اما همچنان در عمل اتفاق خاصی رخ نداده و در حالی که مقرر بود در دولت شهید رئیسی بالاخره این پروژه نهایی شده و به دست شرکت‌های داخلی سپرده شود، اما با شهادت آیت‌الله رئیسی، قطار عملیاتی شدن این پروژه به دولت چهاردهم رسید.مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارشی آورده که در سال ۱۴۲۰ میزان کل عرضه گاز طبیعی به ۸۹۸.۷ میلیون متر مکعب خواهد رسید و در مقابل میزان مصرف تمامی بخش‌ها از ۱۴۱۰.۸ هم عبور می‌کند، با این تفاسیر شاهد ۵۱۲ میلیون متر مکعب کمبود گاز در بازار ایران خواهیم بود.برای فاز ۱۱ پارس جنوبی نیازمند سکّوهای بالای ۲۵ تا ۳۰ هزار تُن هستیم و بخش و زمینه اصلی تأسیسات این سکّوها کمپرسورهای فشارافزایی است که کشورمان تکنولوژی این کمپرسورها را ندارد. این کمپرسورها در شرکت‌های بزرگی مانند توتال فرانسه تولید می‌شود و در دولت قبل شرکت توتال با شرکت‌های «سی.ان.پی.سی» چین و «پتروپارس» ایران قرارداد منعقد کرد و درصدد تشکیل کنسرسیومی برای فشارافزایی فاز ۱۱ پارس جنوبی بودند.به‌دلیل تحریم‌های آمریکا شرکت «توتال» فرانسه از این قرارداد خارج شد و سپس شرکت «سی.ان.پی.سی» چین خود را از این کنسرسیوم خارج کرد، اما با این وجود شرکت ایرانی وزارت نفت مدعی بود که ما به تنهایی قادر به فشارافزایی فاز ۱۱ پارس جنوبی هستیم.