یکی از هنرمندی‌ها و تخصص‌های ما ایرانی‌ها، انکار همزمان پیشکسوتان نسل‌های گذشته و کودکان سازنده آینده است. شعار نانوشته ما این است که حال را بچسب. از پیشکسوتان بعنوان دکور و سفت کردن جای پایت استفاده کن و نگاه بالا به پائین به آیندگان داشته باش. فرمولی تضمینی برای گسست نسلی و هدر دادن سرمایه‌های انسانی. مصاحبه ابراهیم تهامی با کامران نجف‌زاده در برنامه برمودا، تنها یک مصاحبه و بیان زندگی مهاجم تیم ملی فوتبال کشورمان نیست. رویدادی برای تکه کردن بخش‌های از مصاحبه و انتشار آن در شبکه اجتماعی با هزار نیت خوب و بد، نیست. این مصاحبه به من و ما می‌گوید که چرا نباید فدراسیون فوتبال از تخصص و توانمندی این افراد برای اشاعه و تقویت فوتبال حتی در سطح محلات، استفاده کند؟ به نظر شما آیا امکان ندارد که با جایگاه دهی به امثال ابراهیم تهامی، شاهد ایجاد تیم‌هایی قوی در سطح محلات و شهرستان‌ها و باشگاه‌ها باشیم؟ امان از کوری و کری و کم فکری. همان صفاتی که خداوند عبارت بدبندگانی هستند را برای ان‌ها بکار برده است. آقای مهدی تاج، با تو هستیم. متوجه می‌شوی چه می‌گوییم یا نه (البته اگر ۱۱ اسفند ۱۴۰۳ را بتوانی رد کنی).