سرگرمی و تفریح، تجربه احساسات، ابزاری برای بیان فرهنگ، حفظ و باز تعریف وقایع تاریخی، حفظ یا ایجاد هویت فرهنگی، آموزش و آگاهی‌بخشی، ایجاد اشتغال و کمک به توسعه پایدار از جمله دلایلی است سینما در دنیا با حمایت‌های جدی دولتی و مردم مواجه است. در ادامه هم با ساخت سینمای خانگی در منازل که ابعاد برخی از آن‌ها تقریباً صد برابر تلویزیون‌های ۱۴ اینچ قدیمی هستند و آب بستن به فیلم ها، صنعت سینما، گیشه و ذائقه مخاطب را توامان با خاک یکسان کردیم و اراده‌ای هم برای بازگرداندن آب رفته به جوی نداریم. بنظر می‌رسد که تقویت اقتصاد سینما نیازمند یک بازتعریف و رویکرد جامع و چندجانبه است که با سرمایه گذاری‌ها و سیاست‌گذاری‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و فنی آغاز می‌شود و به تغییر ذائقه در مخاطبان به ویژه جوانان و نوجوانان و آشتی با سینما ختم می‌شود. سینما مقصد نیست. مسیری اجتماعی و هویت ساز است که نقشی کلیدی در رسیدن جامعه به مقصد ایفا می‌کند. موفقیت صنعت سینما به همکاری نزدیک میان دولت، بخش خصوصی، هنرمندان، و مخاطبان بستگی دارد. با اجرای ترکیبی راهکار‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و آموزشی و توجه به نیاز‌های روز مخاطب، می‌توان صنعت سینما را به سطحی بالاتر ارتقا داد که علاوه بر مرتفع ساختن نیاز‌های اجتماعی و فرهنگی جامعه، اقتصاد را هم تا بخش قابل توجهی متحول کند. توجه به ظرفیت‌های فرهنگی را از یاد نبریم.