حاشیه گویی‌های دبیر مسئله جدید و تازه‌ای نیست. در صحبت‌های اخیر صورت پذیرفته درخصوص علی دایی نیز؛ پیامد‌های رفتار خود را دریافت نمود. حال این سوال مطرح است که فردی با این خصوصیات، چرا متنبه نشده و دست از حاشیه نمی‌کشد؟ برخی از تحلیل گران، موضوع را در دو سناریوی روحیات شخصی و دوم، هوس احتمالی رطب وزارت کردن علیرضا ذبیر جستجو می‌کنند. در واقع این شائبه ایجاد شده که ورود دبیر به موضوعات و زیرحوزه‌های تخصصی ورزش (علاوه بر کشتی و ورزش تخصصی خودش)، می‌تواند نشانه‌ای برای هوس رطب وزارت کردن او باشد. هرچند که دبیر، مدیرجوان نسبتا فعالی است، اما پست وزارت یقینا پختگی، مشروعیت و محبوبیت‌های خاصی نیاز دارد که در علیرضا دبیر وجود ندارد. چنانچه با وجود همه این کاستی‌ها، اصرار بر اشغال این جایگاه وجود داشته باشد، هیچ کاری را نمی‌توان جلو ببرد.