برخلاف عرف و قاعده جهانی که فوتبال را صنعت پول ساز می داند ، این صنعت در ایران بشدت هزینه بر است.چرا که بنوعی آویز دولت و خصولتی هاست و نظارتی هم بر حضور مدیران غیر فوتبالی در این حوزه وجود ندارد. کثافت کاری ها آن از درصد گرفتن تا بازیکن و مربی انداختن هم ، تبدیل به امری رایج شده و گویا کسی هم اعتراضی ندارد.شاید اگر طی این سال‌ها یک مدیر ناکارآمد دادگاهی می‌شد و از حاشیه امنیت برخوردار نبودند هر کس به خود اجازه نمی‌داد که در فوتبال باشگاهی ایران به سادگی مسئولیت قبول کند. در حقیقت متعاقب چنین مدیریت‌های ناکارآمدی است که فساد در فوتبال ریشه دوانده و مقابله با آن دارای پیچیدگی‌های خاص خود است. از این جهت که فساد در فوتبال به صورت شبکه‌ای در آمده و پشت پرده آن دست‌های زیادی وجود دارد. این وسط باید به فساد در باشگاه مس رفسنجان در چند فصل قبل اشاره کرد که معلوم نیست چرا صدور احکام افراد متخلف در آن از سوی قوه قضائیه زمان بر شده است؟!