بعد از طراحی و اجرای پروژه ریزپرنده ها در اواخر قرن گذشته، عمده ماموریت های محوله به آنها برای عکس و فیلم برداری و یا سنجش بوده است. اما با توسعه این فناوری، ماموریت های تهاجمی و دفاعی نیز به دامنه ماموریت های آنها اضافه شد. به گونه ای که هم اکنون از این فناوری برای رصد و تعقیب و نابودسازی اهداف انسانی، اماکن و تجهییزاتی دشمن ، استفاده می شود. قابلیت رادار گریزی این پرنده ها بدلیل حجم و وزن اندک ، امکان حمل و نقل آسان و عملکرد نسبتا خوب شان در میادین جنگ، سبب تمرکز بیشتر بر توسعه این فناوری در حوزه نظامی شده است. در رزمایش پیامبر اعظم ۱۹ ، بکار گیری از این فناوری در دستور کار قرار گرفت.