مردم به دلایل بسیاری با خود با صدای بلند حرف می‌زنند. این اتفاق ممکن است ناشی از تنهایی، استرس، اضطراب یا حتی تروما باشد. گفتگو با خود می تواند حالاتی گوناگون نظیر گفتگوی مثبت و منفی ،گفتگوی آموزشی، گفتگوی انگیزشی و حتی حالات خود تخریبی داشته باشد. بااین‌حال معمولا حرف زدن با خود راهی سالم، طبیعی و حتی مفید برای پردازش افکار و تجربیات دشوار است( سامان دهی فکر با تکرار بخش های کوچک و بزرگ و مدل بندی آن). در کنار این برداشت مثبت، برخی از افرادی که بیشتر از سایرین با خود صحبت می‌کنند،ممکن است این کار را به دلیل احساس تنهایی یا نداشتن روابط اجتماعی سالم یا کافی انجام دهند. اگر حرف زدن با خود با احساس تنهایی یا علائم اضطراب یا افسردگی همراه شده باشد، باید به روان‌شناسی حرفه‌ای مراجعه نمود.