پورجمشیدیان دبیر شورای امنیت کشور درخصوص تصمیمات مناسب شورای امنیت ملی و هیات دولت در طی جنگ ۱۲ روزه عنوان کرد که در جلسه شورای عالی امنیت ملی، تصمیم مهمی گرفته شد که شامل تعیین چند نفر بعد از هر فرد مسئول، اعم از نظامی و غیرنظامی، برای جلوگیری از بلاتکلیفی کشور در شرایط اضطراری است. این اقدام با هدف تضمین تداوم مدیریت در سطوح مختلف صورت گرفته است. تصمیمات مناسب دیگر شامل دادن اختیارات تام به استادار‌ها در نقش رئیس جمهور استان، تشکیل کمیته‌های تخصصی و ابلاغ مسئولیت به وزرا و همچنین الگوبرداری از جنگ هشت ساله در شیوه خدمات رسانی به مردم بوده است.

پزشکیان در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل، حملات اخیر آمریکا و رژیم صهیونیستی به ایران را «خیانت به دیپلماسی» خواند و جامعه جهانی را به بازاندیشی درباره ثبات و صلح فراخواند.رئیس‌جمهور کشورمان تأکید کرد: «ایران هیچ‌گاه به دنبال ساخت سلاح هسته‌ای نبوده و نخواهد بود. این نه‌تنها یک موضع سیاسی، بلکه یک باور اعتقادی و فتوای رهبری است. در حالی‌که برهم‌زننده آرامش در منطقه رژیم اسرائیل است، فشارها و تحریم‌ها ناعادلانه علیه ایران اعمال می‌شود.».پزشکیان خطاب به سران کشورها گفت: «آیا شما حمله به تاسیسات‌تان و هدف‌گرفتن خبرنگاران و کشتن دانشمندان‌تان را می‌پسندید؟».مردم ایران با وجود شدیدترین، طولانی ترین و سنگین ترین تحریم های اقتصادی، جنگ روانی و رسانه‌ای و تلاش‌های مستمر برای ایجاد تفرقه، به مجرّد شلیک نخستین گلوله به خاکشان، یکپارچه حامی نیروهای مسلح دلیر خود شدند و امروز نیز خون شهدایشان را پاس می‌دارند.

یک زن آسیب‌دیده از جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل با گلایه از رفتار کارکنان هتل لاله تهران و نگرانی از پایان حمایت مالی شهرداری، از احتمال اقامت در مقابل هتل پس از ۳۱ شهریور خبر داد. هتل لاله در واکنش به این ادعاها، تمامی اتهامات را تکذیب و اعلام کرد که خدمات لازم طبق ضوابط و با حفظ کرامت مهمانان ارائه شده است. شهرداری نیز درخصوص محدودیت های مطرح درباره زمان اقامت افراد آسیب دیده از جنگ داوزده روزه، نوعی سیاست کج دار و مریز را در پیش گرفته است. خانم خباز نیز در روزهای بعد از مصاحبه خود، موارد مطرح شده را انکار نموده و می گوید که فقط به خبرنگار گفته تا پیام او را به مسئولین شهرداری برساند( انگار که خبرنگار ، پستچی یا مسئول تلگرافخانه است). شفاف سازی این آشفته بازار روایت ها، مسلما اندکی زمان نیاز دارد که بخودی خود و بشکل طبیعی در حال اتفاق افتادن است.

اسرائیلی ها با رویکردی که بیشتر حاوی غلو و ایجاد انحراف در افکار عمومی است تا افشاگری، اقدام به تشریح شیوه بمباران جلسه شورای عالی امنیت ملی و همچنین شیوه به شهادت رساندن سردار حاجی زاده و نظامیان همراه وی کرده اند. روزنامه نیویورک تایمز می‌گوید حمله روز ۲۶ خرداد اسرائیل به جلسه شورای عالی امنیت ملی ایران از طریق «هک کردن» و ردیابی تلفن‌های محافظان مقام‌های ایرانی انجام شد. وای نت مدعی است که برنامه بر این بود که حاجی‌زاده در ساعات اولیه شب در خانه‌اش ترور شود. اما ایرانی‌ها از حزب‌الله اطلاعاتی دریافت کردند و حاجی‌زاده بلافاصله تمام گروه فرماندهی خط مقدم خود را به سنگر احضار کرد. بعد از ساعاتی، حاجی‌زاده دید که هیچ اتفاقی نمی‌افتد، تصمیم گرفت فرماندهان را متفرق کند. ارتش اسرائیل به دنبال راه حلی بود تا این اتفاق نیفتد زیرا می‌ترسیدند فرصتی را که بدون شک برای کشتن جمعی فرماندهان ایجاد شده بود را از دست بدهند. بلافاصله ۱۴۰ هواپیمای نیروی هوایی اسرائیل سیستم‌های ضدهوایی خود را که «شناسایی همتا به همتا» نام داشت، روشن کردند، به طوری که ناگهان روی صفحه رادار نیروی هوایی ایران ظاهر شدند. حاجی‌زاده این خبر را دریافت کرد و فورا به همراه تمام گروه فرماندهی خود به سنگر رفت، جایی که چند دقیقه بعد، ساعت ۰۲:۵۵، همه آنها در بمباران دقیق از دنیا رفتند.

در مراسم تجلیل از شهدای جنگ تحمیلی دو مجری رسانه ملی دان یک تکواندو دریافت کردند. مراسم تجلیل از شهدای ورزشکار ۱۲ روز دفاع ملی با حضور هادی ساعی رئیس فدراسیون تکواندو برگزار شد.لازم به توضیح است که تقدیر و تشکر و الگوسازی از اقدامات شایسته یک بحث است و ارتقا پرتاب گونه در مسندهای مدیریتی بحثی دیگر. موضوعی که بارها و بارها در کشور، شاهد اجرای سنت نادرستش بودیم. برخی از منتقدین می گویند ، خدا کند که خانم سحر امامی در انتخابات سال آینده شورای شهر تهران، نامزد شورا نشود. شورایی که بازیگران پشت پرده ان ، یک روز از جماعت هنرمند دعوت می کنند و روز دیگر از جماعت ورزشکار. یک روز ناشناس های حزبی را می آورند به میدان و روز دیگر، سرشناس های تخصصی را. عجب رنگین کمان هفت رنگی است انتخابات شورای شهر تهران.

شبکه ریلی کشور در شرایط بحرانی روزهای اوج تقاضای سفر در جریان جنگ ۱۲روزه ایران و اسرائیل، نتوانست نقش مضاعفی را بپذیرد و پاسخگوی نیاز مسافران باشد. کمبود شدید واگن در کنار ضعف در مدیریت بحران سبب شد با وجود برخورداری ایران از شبکه ریلی مسافری گسترده که تقریبا در تمام کانون‌‌های جمعیتی مهم کشور در دسترس است، این شبکه نتواند ‌‌آن‌‌طور که باید از تقاضای سفرهای ناگهانی ایجاد پشتیبانی کند.باید پرسید چه شد که با نزدیک به یک قرن تجربه، شبکه ریلی و راه آهن کشور، توان آرایش جنگی ندارد؟ ضعف مدیریت و انتصابات کیلویی و دو ریالی و گعده پایه ، چه بر سر منافع ملی آورده است؟ آیا هنوز فکر می کنیم که زمان بازخواست و حساب کشی فرا نرسیده است؟ آیا هنوز هم مدیران قبلی باید در سایه امنیت هم ریشان سیاسی باشند و منافع ملی قربانی توجیهات و مصلحت ها شود؟