پیرو ترورهای اولیه اسرائیل، پرسش از معادله‌ی «فرد-فناوری» در اقدامات امنیتی و اطلاعاتی رژیم داغ شد؛ به این معنا که در کسب اطلاعات مربوط به دقت ترورهای اولیه اسرائیل، افراد نفوذی احتمالی سهم بیشتری داشتند یا این اطلاعات و داده‌ها محصول استفاده تسلیحاتی از فناوری و تکنولوژی بود؟این متن قاعدتاً نمی‌تواند در این باره حکم کند، امّا نشانه‌هایی که وجود دارد، و بویژه برداشت‌هایی که می‌توان از مصاحبه اخیر شیخ نعیم قاسم، دبیرکل حزب‌الله لبنان استنتاج کرد و به موضوع ایران نیز تعمیم داد، اینچنین است که به احتمال بسیار، نقش فناوری با فاصله بسیار زیاد از نقش افراد احتمالی نفوذی بیشتر است. اگرچه نهادهایی که دراین زمینه فعال‌اند، قاعدتاً نباید با احتمالات کار کنند‌، بلکه باید حالت‌های بدبینانه را هم به صورت منطقی و طبیعی درنظر بگیرند؛ امّا مشخص است که رژیم با پشتیبانی کامل آمریکا قطعاً از فناوری‌های هوشمند، استفاده‌های نظامی هم می‌کند و این مسئله باید مدنظر قرار بگیرد. اگر تجاوز نظامی اخیر رژیم صهیونی به ایران را در سه سطح ۱-امنیتی و اطلاعاتی ۲- نظامی و ۳-سیاسی-اجتماعی بررسی کنیم، بویژه با توجه به ترورهای وحشیانه‌ و متعددی که در ساعات اولیه توسط اسرائیل صورت گرفت، این رژیم در بخش امنیتی، توانست ضرباتی وارد کند؛ اگرچه در بخش نظامی، علیرغم تمام بمباران‌هایش، به لحاظ تحقق اهداف، زیر متوسط و ناکام ظاهر شد و در بخش سیاسی-اجتماعی نیز کارنامه‌ای کاملاً منفی از خود به جای گذاشت.

اسرائیلی‌ها مبدع قتل‌های هدفمند سیاسی یا به طور اختصاری «ترور» نیستند، اما سابقه‌ای طولانی و تاثیرگذار در این موضوع دارند. مطالعه اهداف اسرائیل نشان می‌دهد که آن‌ها به سه دلیل ترور می‌کنند؛ اقدام پیش‌دستانه، انتقام یا ایجاد اخلال در ساختار رهبری تشکیلات حریف. این قتل‌ها، برای آنان توجیه سیاسی-امنیتی و همچنین دینی و آرمانی دارد. کتاب «برخیز و اول تو بکش؛ تاریخ مخفی ترورهای هدفمند اسرائیل» اثر رونن برگمن در سال 2018 منتشر شد. جعفر شیرعلی‌نیا، متخصص تاریخ جمهوری اسلامی ایران درباره این کتاب تاکید می‌کند که پس از انتشار این کتاب با بسیاری از مسئولان کشور به ویژه در دولت‌های حسن روحانی و ابراهیم رئیسی سخن گفته ونسبت به تغییر روش‌های اسرائیل هشدار داده است.وقتی که اسرائیل ریز اطلاعات ترورهای خود را منتشر می کند، این به معنای تغییر روش های ترور و در پیش گیری روش های جدید است.