زاکانی در جواب این سوال که چرا پناهگاه خوب و مطمئن نداریم، خاطرنشان کرد: اینها غفلت‌هایی است که در گذشته صورت گرفته و ما الان به شدت دنبال طراحی مجددی هستیم که بتوانیم ایمنی را برای شهر به عنوان یک اصل و اساس داشته باشیم. ایجاد و توسعه پناهگاه‌های زیرساختی که مجوزش را به عنوان پارکینگ‌های زیرسطحی داریم، در دست اقدام است. مسلما اقای زاکانی می دانند که کلیه وعده ها و برنامه های بیان شده توسط ایشان از فردای روز کنار رفتن شان قابل راست آزمایی و مطالبه گری از طربق مراجع قانونی خواهد بود و وعده درمانی امروز، نمی تواند مدت زمان زیادی ایشان را از مواخذه قضایی به دور بدارد. همچنین متذکر می گردیم که چنانچه قصد ساخت پناهگاه با استقرار طولانی مدت و استفاده در شرایط بحران وجود دارد، الزاما باید با رویکرد چند منظوره و چند کارکردی، اقدام به طراحی و ساخت شود. بعنوان نمونه، سازه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز، طوری ساخته شده است که قابلیت تبدیل بسیار فوری به بیمارستان ر ا دارد. ساخت پناهگاه در تهران هم باید رویکرد جنگ، جان پناه در حوادث غیر مترقبه نظیر زلزله و غیره ساخته شود. علاوه بر این نباید بعنوان فضای مرده در زمان غیرجنگی و غیر بحرانی بدان نگریست و باید بتوان با قید فوریت و حداکثر در سه مرحله، قابلیت تبدیل به جان پناه جنگی را داشته باشد. البته خیلی جای خوشحالی خواهد داشت که آقای زاکانی بفهمند که ما چه می گوییم و از چه حرف می زنیم.

بعد از جنگ 12 روزه تحمیلی و حملات اسرائیل به شهرهای خاص و پایتخت، خلا پناهگاه سازی و کم توجهی مدیریت شهری به این مهم ، مورد توجه قرار گرفت. موضوعی که نه پدافند غیرعامل درخصوص آن تاکیدات اولویتی داشت و نه در برنامه های اولویت دار شهرداری تهران بود. شهرداری که( منظور زاکانی است) با کمترین تخصص ها شهردار شد و امورات را بر اساس گعده محوری ، ارتباطات، سلیقه گرایی ، سیاسی بازی و غیره جلو جلو برد. ماه مبارک رمضان بجای اطعام روزه داران در شوش و مولوی و سایر نقاط خاص شهر، در بلوار کشاورز افطارخانه می زند و با وجود حجم بالای اعتراضات ، اقدام به تاسیس مساجد در بوستان های تهران می کند. همین آقای توصیه کننده به نیاز تهران به پناهگاه( منظور مهدی خان چمران با سنی قابل تامل)، توصیه به استفاده از ایستگاه های مترو می کند و گند کار در می آید که ایستگاه ها برای این کار مناسب نیستند( جز چند ایستگاه خاص) . همین آقای رئیس شورای شهر از حرکت مسجدسازی در بوستان ها بعنوان یک اولویت حمایت می کند و امروز ، تاکید بر پناهگاه سازی دارد؟ دلمان برای کشورمانف شهرمان، دین مان و حجم برخی مسخره بازی ها ، بشدت می سوزد. تا کی باید اینگونه اندیشید و تصمیم گرفت و اجازه داد هر صلاحیت و سلیقه ای حاکم بر توسعه ایران اسلامی باشد؟ تا کی باید اجازه داد که صاحبان صلاحیت در محاق باشند و چهره های خاص در عرصه؟