هرچند شعار «انحصار سلاح در دست دولت لبنان» در ظاهر در خواستی منطقی و درست به نظر می‌رسد، اما در واقع سخن حقی است با هدفی باطل . زیرا دولت لبنان هرگز توان حمایت ازحاکمیت و امنیت کشور در برابر دشمن خارجی را نداشته و ندارد. مقابله با دشمن خارجی یعنی رژیم صهیونیستی و بسط حاکمیت وحفظ یکپارچگی کشور وظیفه ارتش است اما ارتش لبنان را تعمدا ضعیف نگاه داشته‌اند و پیوسته مانع از مجهز شدن ارتش به اسلحه لازم برای مقابله با دشمن شده اند. لبنان در آستانه تنش ناشی از حمایت های خارجی بواسطه حضور چند گروه و حزب قرار دارد. امل و حزب الله( نیروهای مقاومت) از یکطرف و حزب «نیروهای لبنانی» به رهبری سمیر جعجع ، حزب فالانژیست، کتائب، به رهبری سامی جُمَیّل و سرانجام ولید جنبلاط، رهبر درزی‌های لبنان( اخیرا طی ملاقاتی با سمیر جعجع به مخالفان مقاومت پیوسته است). خاندان حریری تحت حمایت سابق عربستان(عربستان برای نفوذ خود در لبنان قبلا روی جامعه تسنن در بیروت و خاندان حریری حساب می‌کرد، اما بعدا سعد حریری را از صحنه سیاسی لبنان کنار گذاشت و روابط خاصی را با سمیر جعجع مارونی برقرار کرد)، بازی گران این پهنه نیرو هستند. به گفته شیخ نعیم قاسم، دبیرکل حزب الله، مقاومت خود را برای هر سناریوئی آماده کرده و اگرکارد به استخوان برسد دیگر هیچ حد و مرز و خط قرمزی را رعایت نخواهد کرد. تحولات مهمی در پیش است و چه بسا که لبنان در آتش یک جنگ داخلی ویرانگر فرو رود.