تازگی کتابی از طرف نصرالله پورجوادی با عنوان « در نگاه ایرانشهری » (از سوی نشر اگر) منتشر شده که شامل مجموعه‌ای از مقالات او در تاریخ اندیشه ایرانشهری است. این نوشته‌ها از سوی مخاطبان مورد توجه قرار گرفته و منتقدانی نیز یافته است.وی می گوید اسلامی که برای ایرانیان آورده شده با اسلام عربی فرق دارد. من این را از دهه شصت گفته‌ام و در نوشته‌هایم هم آمده است. عقبه صحبت های من را هم می توان در آرای فیلسوفی بنام ابوالعباس ایرانشهری و همچنین تا حدودی نهضت شعوبیه که در قرون سوم و چهارم پاگرفت ،جستجو کرد. ایرانشهری می‌گوید که دین اسلامی را که برای ایرانیان آمد، خود پیامبر اسلام (ص) پذیرفته است. ایشان سلمان فارسی را به ایران فرستاد که دین خود را به‌زبان فارسی به ایرانیان ابلاغ کند و لذا ایرانشهری می‌گوید که سلمان فارسی در حقیقت رسول محمد (ص) بوده است و خواسته دین محمدی را به‌زبان فارسی و به عناصر زبان فارسی ابلاغ کند. حتی برخی مدعی‌اند خود کلمه مسلمان از مسلم و یا اسلام نیست، بلکه به‌معنای کسی است که دین ابلاغی سلمان را پذیرفته است. اگر به فرهنگ دهخدا نگاه کنید، ذیل مدخل «مسلمان»، همین مطلب را گفته است. این را از قدیم گفته‌اند، منتها برخی آن را نمی‌پذیرند. ولی یک نظر شایع همین بوده است. دین سلمان نه به‌معنای دینی نیست که با اسلام فرق دارد، بلکه به معنای اسلامی است که ایرانی و سلمانی شده است.یکی زبانش است، زبانی که برای ایرانیان قابل فهم است. دوم تاریخ و اسطوره‌هاست، یعنی آن چیزی که در شاهنامه بیان شده که با اسطوره‌هایی که در حجاز وجود داشته متفاوت است، چون بر اسطوره و تاریخ یهود متکی بوده است. دیگری، اخلاق و اصول اخلاقی است که تحت عنوان جوانمردی می‌شناسیم و خود فلسفه‌ای دارد که در داخل فرهنگ ایرانی وجود داشته است.