بازار مسکن ایران در وضعیتی شبیه به یک «کلاف سردرگم» قرار گرفته است. از یک سو، قیمت‌ها در ویترین بنگاه‌های املاک، ارقامی را نشان می‌دهند که با شنیدن آن، نفس در سینه خریدار حبس می‌شود. از سوی دیگر، همین بنگاه‌ها ماه‌هاست که در سکوت و رکود به سر می‌برند و معامله‌ای در آنها جوش نمی‌خورد. این وضعیت، که کارشناسان آن را «رکود تورمی» می‌نامند، همه فعالان بازار را سردرگم کرده است:خریدار مصرفی (مانند زوج‌های جوان) به کلی از بازار خارج شده و ناامیدانه منتظر «ارزان شدن» است. فروشنده (که اغلب خود سرمایه‌گذار است) حاضر به کاهش قیمت نیست، زیرا احساس می‌کند با تورم موجود، هر روز ارزش ملکش بیشتر می‌شود. سرمایه‌گذار (که از بازار‌های دیگر سود کسب کرده) با یک سوال کلیدی روبروست: آیا الان زمان مناسبی برای ورود به بازار مسکن است؟ اما سوال اصلی که در ذهن همه ما مشترک است، این است: «بالاخره قیمت مسکن چه می‌شود؟» آیا این سکون، آرامش قبل از طوفان و یک جهش دیگر است؟ یا نشانه‌ای از اشباع بازار و شکستن قیمت‌ها؟