کمتر کسی است، که از اهمیت اطلاعات در زندگی‌اش آگاه نباشد. ما برای اینکه تصمیم‌گیری عاقلانه و درستی داشته باشیم، نیازمند به اطلاعاتی دقیق و شفاف هستیم.اطلاعات و دانش قدرت می‌آورد و به‌تبع بی‌اطلاعی هزینه دارد. زمانی که عدم تقارن اطلاعات پیش می‌آید، رفتار افراد فرصت‌طلبانه می‌شود و به فکر افزایش سود خود می‌افتند.اگر هر دو طرف دارای اطلاعات ناقص و محدودی داشته باشند، هیچ‌کدام بر دیگری مزیت پیدا نمی‌کند. اما زمانی که عدم تقارن اطلاعات پیش می‌آید، رفتار افراد فرصت‌طلبانه می‌شود و به فکر افزایش سود خود می‌افتند. این اطلاعات نامتقارن باعث بروز دو نوع رفتارانتخاب بد(adverse selection) و مخاطره اخلاقی(moral hazard) در افراد می‌شود. این دو مبحث یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های فعالان اقتصادی است.همان‌طور که متوجه شدید، وجود رفتارهای فرصت‌طلبانه باعث عجز بازار و وارد شدن خسارت بر عاملان اقتصادی می‌شود. برای حل مشکل انتخاب نامناسب معمولا یا باید رفتار فرصت‌طلبانه را محدود کنیم و یا به برابرسازی اطلاعات (equalizing information) میان طرفین مبادله بپردازیم. برابرسازی اطلاعات در راستای کاهش و یا از بین بردنِ عدم تقارن اطلاعاتی اتفاق می افتد. دو روش برای برابرسازی اطلاعات معمولا استفاده می‌شود. این دو روش عبارت‌اند از؛غربال کردن(screening) وعلامت دادن(signaling). در روش غربال کردن، فرد نامطلع نقش اصلی را بازی می‌کند. اما در روش علامت دادن فرد مطلع به از بین رفتن عدم تقارن اطلاعات کمک می‌کند.