معاونت فرهنگی شهرداری تهران با برگزاری مراسمی بنام سلام به آینده که در آن جمعی از خانواده محترم شهدا و برگزیدگان المپیادهای علمی و نفرات برتر کنکور شرکت داشتند، فضایی را برای نوعی ویترین چینی مجدد از عملکرد شهرداری تحت مدیریت آقای زاکانی فراهم ساخت.اولا باید پرسید که ضرورت و اولویت چنین هزینه کردهایی در شرایط اقتصادی حاضر چیست؟ آیا با نوعی گروگان گیری یاد و خاطره شهدا و زینت المجالس کردن تعداد جون صاحب رتبه برتر کنکور مواجه هستیم یا واقعا قصد فرهنگ سازی داریم؟ شهردار و شهرداری که تابلوی خانه اندیشمندان پارک ورشو را تحمل نکرده و از بیخ می کند، ادعای حمایت مدیریت شهری از نخبگان را دارد و بیان می کند که امسال بیش از ۲۰۰ هکتار زیرساخت علمی و فناورانه در تهران افتتاح می‌شود تا نخبگان در دوران تحصیل یا پس از آن، در حل مسائل کشور نقش‌آفرینی کنند. این نخستین‌بار است که چنین بستری در مدیریت شهری فراهم می‌شود؟! آقای زاکانی عزیز، بی خیال. بچه نیستیم که فرق برنامه دارای اثرکذاری توسعه ای با ویترین چینی مدیریتی و تامین منافع سایه ها در برگزاری مراسم ها را درک نکنیم.خسران توامان دنیوی و اخروی، درد بدی است جناب شهردار. خداوند همه ما را از آن دور کند ان شاالله.اگر به این هشدار اعتقادی ندارید و یا با نگاه جهت گیری باندی و جناحی، تفسیرش می کنید، چند سالی صبر کنید ، علم حضوری درخصوصش خواهید یافت.