پارس‌جنوبی، بزرگ‌ترین میدان گازی جهان، روزانه حدود ۶۱۰ میلیون مترمکعب گاز استخراج و بیش از ۷۰ درصد نیاز کشور را با همت بیش از صد هزار کارگر از سراسر کشور در قالب نیروهای ستادی، فنی و مهندسی، تعمیرات، بهره‌برداری، ایمنی، بهداشت، محیط‌زیست و حراست تأمین می‌کند. با این حال در سایه این عظمت و گستردگی بعضا معضلاتی پنهان است که رویگردانی از آنها چشم‌انداز حرکت این مجموعه را در آینده مخدوش می‌کند.اولین هشدار رسمی درباره اعتیاد در میان کارگران عسلویه، به سال ۱۳۸۶ بازمی‌گردد؛ زمانی که محققان دانشگاه علوم پزشکی ایران و مرکز تحقیقات ایدز دانشگاه علوم پزشکی تهران، پژوهشی میدانی با عنوان «وضعیت مصرف مواد، اعتیاد و خدمات مربوطه در کارگران منطقه صنعتی عسلویه» را انجام دادند. این تحقیق، عواملی مانند کار طاقت‌فرسا، شرایط نامناسب اقلیمی، ساعت‌های کاری طولانی، تأخیر در پرداخت حقوق، دوری از خانواده، وفور مواد و بی‌توجهی پیمانکاران را از مهم‌ترین دلایل گسترش اعتیاد معرفی کرد.در سال ۱۳۹۶، مطالعه‌ای از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و ستاد مبارزه با مواد مخدر انجام شد که از تحول نگران‌کننده‌ای خبر داد. بر اساس این مطالعه، شیوع اعتیاد در میان کارگران پارس جنوبی به ۲۳ درصد رسیده بود اما مهم‌تر از عدد، تغییر الگوی مصرف بود. تریاک جای خود را به مواد صنعتی و روان‌گردان مانند شیشه، ترامادول و حشیش داده بود. این بررسی نشان داد اعتیاد دیگر محدود به کارگران ساده نیست و به بدنه اصلی نیروی کار، از نیروهای ماهر تا کارمندان اداری، نفوذ کرده است. بیش از ۷۰ درصد مصرف‌کنندگان نیز متأهل و سرپرست خانوار بودند.