محاسبه خط فقر در ادبیات توسعه، معیار دارد. معیار اولیه معمولاً حداقل کالری است که یک فرد در طول یک ساعت نیاز دارد. همچنین معمولاً وزارت بهداشت مشخص می‌کند که این فرد، این میزان کالری را از چه مواد غذایی باید دریافت کند. بنابراین عدد ۴۰ میلیون برای خط فقر تهران را می‌توان یک عدد حدسی و تخمینی در نظر گرفت. پیش از جنگ ۱۲ روزه و ایجاد مشکلات تورمی حاضر ، عدد ۳۰ میلیون برای خط فقر مطرح می‌شد. اکنون که با طوفان تورمی رو به رو شده‌ایم، تصور نمی شود که در تهران و به ویژه با توجه به تورم گسترده در بازار مسکن، بهداشت و آموزش، عدد خط فقر را ۴۰ میلیون تومان در نظر گرفتن درست باشد. اصلاً بعید است این رقم، پوشش دهنده نیاز‌های خانوار باشد. معتقدیم حداقل ۶۰ میلیون تومان لازم است که به خط فقر برسیم. به حدی سرعت تحولات اقتصادی و تغییر شاخص های اقتصادی در کشور بالا است که به نظر می رسد اگر قرار باشد خط فقر را حساب کنیم باید هر ۶ ماه یکبار این خط را محاسبه جدید کنیم تا با واقعیات جامعه همخوانی داشته باشد. قاعدتاً ۶ الی ۷ دهک اکنون یا در مرز خط فقر قرار دارند یا زیر آن. اما آیا جای تعجب دارد؟ قطعاً نه!