۲۳ مهرماه که به نام روز ایمنی عصای سفید و بهانه‌ای برای پاسداشت ظرفیت‌ها و قابلیت‌های نابینایان نامگذاری شده، فرصتی برای طرح مطالبات این قشر است که معتقدند افراد و مسوولان بجای ترحم و عده‌های بی پایان، با حمایت و فرصت سازی برابر زمینه بهره‌مندی از حقوق خود در استفاده از امکانات جامعه را برایشان فراهم کنند. در استان بوشهر در حدود یک هفتم معلولیت‌ها از نوع نابینایی و کم بینایی است. علت بیشتر نابینایی مادرزادی ناشی از ژنتیک یا ارثی است، اما شرایط آب و هوایی استان بوشهر نیز بر مشکلات چشمی تاثیر گذار است. فقدان زیرساخت‌های مناسب برای یک زندگی سالم و بدون دغدغه، هزینه‌های متفاوت زندگی و از همه بدتر نگاه تبعیض‌آمیز مردم و جامعه و نادیده گرفتن حقوق آن‌ها، بخشی از مشکلات پیش روی نابینایان است. بضاعت فضای آموزشی استان بوشهر برای نابینایان یک مدرسه ابتدایی و یک کتابخانه است که در مرکز استان واقع شده و افرادی که علاقه‌مند به ادامه تحصیل هستند باید به استان فارس بروند.

نابینایان و کم بینایان مانند سایر مردم تحت فشار تحریم‌ها و فشار‌های اقتصادی حال حاضر هستند و این در حالی است که از حقوق مساوی با دیگران برخوردار نیستند.

در حالی که بیش از ۴۰ درصد دانشجویان معلول کشور، نابینا هستند، اما این قشر با بحران بیکاری دست و پنجه نرم می‌کنند.

روزها بهانه اند و عصای سفید هم؛ بهانه ها کی به سرانجامی می رسند برای آنان که «دوچشم بی سو» دارند؟

علاقه شدیدی به معلمی داشتم و حتی در دوران کودکی و در بازی باهم سن و سالهایم همیشه نقش معلم را انتخاب می کردم که به لطف خدا به آرزویم رسیدم.