در کلیپ زیر روایتی تلخ از بخشش خاک ایران توسط رضاخان به ترکیه، را مشاهده می‌کنید.

در زمینه یابی و تحلیل مسایل اجتماعی نمی توان مواجهه ای تک عاملی داشت. به عبارتی، یک پدیده و رویداد مانند احتکار کالا در شرایط بحرانی و سخت، نَه "دلیل" که "دلایل" متعدد دارد.برای اصلاح الگوی رفتارهای ناصحیح در شرایط سخت و رفتار منطقی و مسولانه و در راستای منافع ملی و میهنی نشان دادن، الزاماتی دارد از جمله سیستم داشتن و نظارت و کنترل دقیق فرآیندهای مدیریتی اما سوال این جاست که همان نیروی انسانی که قرار است جامعه را به سوی سیستم دهی و نظارت و کنترل دقیق سوق دهد، تربیت نشده و استقرار نظام های سازمانی و مدیریتی دقیق در جامعه ای که روحیه تعلق خاطر به دیگری را در خود ندارد یا در مسولیت پذیری اجتماعی و همدلی با جمع ضعیف است، ممکن نیست.

انسان‌ها چگونه با هم سر می‌کنند؟ چرا از هم نمی‌ترسند، یا اگر می‌ترسند، چگونه بر این ترس غلبه می‌کنند؟ التزام آدم‌ها به حقوق همنوعان، از بیم قانون و پلیس است یا نیروی دیگری آنها را به رعایت حقوق دیگران وادار می‌کند؟ چرا در برخی جوامع افراد می‌توانند به قول دیگران دل ببندند و در جوامعی دیگر نمی‌توانند یا کمتر می‌توانند؟ این پرسش‌ها و پرسش‌های مشابه، ناظر بر مفهوم بنیادی «اعتماد» هستند که انسان‌ها را در قالب جماعاتی مانند خانواده و روستا و شهر و کارگاه و کارخانه و بازار، گرد می‌آورد.

ما شهروندان شهرستان خمینی شهر انسان هايي صلح دوست و حق طلب هستیم.شهرما زادگاه انسان هاى صلح طلب، آزاده، دانشمند و هنرمند است. شهر ما شهر خیریه ها و مردمان خیراندیش و نیکوکار است.

اقتصاد دانان جوان و شجاع ایرانی که دانش اقتصاد را با همه پیپیدگی هایش خوب آموخته اند و حس میهن دوستی و مردم دوستی دارند و دلشان به حال اقتصاد ایران می سوزد لباس احتیاط از تن بیرون کرده و با دلاوری از درد نهادینه شده اقتصاد می نویسند .