اینکه هر انقلابی در بخش‌هایی از روند‌ها و رویه‌های فعالیتی خود با تند روی‌ها و کند روی‌هایی مواجه می‌باشد، یک اصل مسلم و غیر قابل انکار است. اما برخی از تند روی‌ها و اعمال سلیقه‌ها، چنان فضای پر پیامد و گرانی را بر انقلاب‌ها تحمیل می‌کند که عواقب آن را باید در سال‌های آتی دید. برخی از منتقدین حضور خلخالی و شیوه فعالیت او را از این جنس، دانسته اند. دوم خرداد ۱۳۵۸، روزی که خلخالی از ریاست دادگاه انقلاب استعفا داد.

مدرسه که می‌رفتم تقریباً همه معلم‌های من می‌دانستند که پدر من کیست. این خیلی اذیت می‌کرد. تک‌وتوک می‌آمدند و سفارش دوست و آشنایی را برای کاری می‌کردند.