به جز خواندن داستان‌های تخیلی، یک مادر چه راه‌های دیگری برای پرورش قدرت تخیل فرزندش دارد؟ آیا از حرف زدن کودک‌تان با خودش یا بلند حرف زدن او با اشیا و در و دیوار نگرانید و همیشه سعی در گفتن حقایق و اثبات فرم واقعی چیزها دارید؟ دست نگه دارید؛ لازم است تخیل کودک را رها بگذاریم و ما هم بخشی از آن‌را به عهده بگیریم.

اگر فرزند ما صحنه نامناسبی را از نظر پرخطر بودن در تلویزیون دید و یا ما متوجه شدیم که در حال تقلید صحنه‌ای پرخطر است کار اشتباه این است که عمل تقلید شده یا مهارت او را کم جلوه بدهیم. مثلا بگوییم:« تو بلد نیستی این‌ها را انجام بدهی، این آدم‌ها مهارت خاصی دارند» یا « این‌ها الکی است، توی تلویزیون اینطوری نشان می‌دهند!»

حکیم زاده، درباره خبر حذف پیک نوروزی و طرح داستان‌گویی و داستان‌نویسی دانش آموزان گفت: تاکنون بازخوردهای مثبت و خوبی از ارائه این طرح داشتیم. اصحاب فرهنگ استقبال گسترده‌ای کردند. فاضل نظری رئیس کانون پرورش فکری اعلام آمادگی کرد که در ایام عید کتابخانه همه شهرها حمایت خواهند شد که با باز بودن و در نظر گرفتن شرایط ویژه همه بچه‌ها حتی در مسافرت هم بتوانند کتاب امانت بگیرند. همچنین کتابخانه ملی هم وعده داده است که به مناطق محروم برای توزیع کتاب کمک می‌کند تا بچه‌ها در تحویل کتاب‌های مورد دلخواه‌شان مشکلی وجود نداشته باشد. هرچند این طرح تنها در قالب داستان‌گویی و کتاب‌های کتابخانه نیست.

زمانی در هر خانه یک حیاط وجود داشت. کودکان و نوجوانان برای بازی، یا در حیاط خانه‌ی همسایه یا در کوچه جمع می‌شدند و بازی می‌کردند اما حالا آپارتمان‌ها چنان قد علم کرده‌اند که فضای بازی کودکان به خانه‌های کودک، مهد کودک‌ها یا در نهایت اگر پدر و مادر فرصت و حوصله داشته باشند، به پارک ختم می‌شود.

شبکه غیرمجاز در حوزه فرهنگ به سرعت به فعالیت خود ادامه می‌دهد. متاسفانه مسئولین فرهنگی با این نوع نفوذ که نسل آینده را هدف قرارداده است برخورد بازدارنده و ریشه‌ای نمی‌کنند.