والتر بنیامین در مقاله ای با عنوان “اثر هنری در عصر بازتولید مکانیکی” این ایده را مطرح می کند که بر اساس آن با بازتولید و تکثیر مکانیکی آثار هنری و مصرف انبوه آن ها، ویژگی خاص و منحصر به فرد خود را از دست می دهند و دیگر به شکل یک محصول خاص و ویژه جلوه نمی کنند. به عقیده بنیامین با تولید و مصرف انبوه محصولات فرهنگی و هنری، ارزش آیینی آنها از بین می رود و محصول هنری به عامل دیگری چون سیاست وابسته می شود.

100 فیلمساز قم به‌ دلیل نداشتن حامی مالی برای تولید آثار فرهنگی و هنری با بیکاری دست به گریبان هستند.

شبکه غیرمجاز در حوزه فرهنگ به سرعت به فعالیت خود ادامه می‌دهد. متاسفانه مسئولین فرهنگی با این نوع نفوذ که نسل آینده را هدف قرارداده است برخورد بازدارنده و ریشه‌ای نمی‌کنند.