تحلیل اتمسفر سیاسی یک کشور و نظام و ساخت های سیاسی ، به راحتی می تواند قدرت و زمینه تحلیلی برای تبیین آینده یک مملکت را فراهم کند. هرچند که به نص صریح قرآن در آیه 11 سوره رعد، ساخت و بافت سیاسی یک کشور هم متاثر از اراده مردم همان کشور است. در گام دوم انقلاب هستیم و با درس آموزی از نقاط ضعف و قوت گذشته ، دو راه بیشتر در اختیار نداریم. یا با سرپوش نهادن به مشکلات و گرفتاری ها و میدان دادن به محفل گراها ، کشور را وارد دو قطبی نابود کننده بنیادگرایی و گرایش به سمت لیبرالیسم می بریم و یا با تلاش، راه احیاگری دینی و انقلابی و تمدنی را در پیش می گیریم. اسفندیار خدایی در مقاله نظریات سیاسی ، نوکر مردم یا چوپان گله؟به حقایقی در این خصوص اشاره کرده است. مجددا هشدار می دهیم که گرایش به بنیادگرایی ها منجر به آشوب گری های دینی شده و خستگی به همراه آورده و به تسلیم لیبرالیسم شدن می انجامد. احیاگری دینی ، نهضتی عقل مدار و تربیت-تعهد طلب و تمدن ساز است که بخش زیادی از مدیران اجرایی موجود و ادوار، صلاحیت بیان اسمش را نیز نداشته و فاقد کمترین صلاحیت ها برای حضور در ان مشارکت و همگامی با این مسیر هستند. عملکرد چپو گرایانه( بالاتر از غارت) آنها در سنوات ماضی و رصد حال، نشان دهنده معلوم الوضعیت بودن این جماعت به ظاهر آراسته و آلوده به نفاق است. احیاگری دینی و تمدنی غیرت می خواهد که در بعضی از مدیران سراغ نداریم.

سال ۹۷ نقطه پایان زندگی برخی از سیاست‌مداران بود. برخی از چهره‌های سیاسی، مبارز انقلابی و صاحب منصب‌های کشور فوت کردند که در ادامه مروری بر ابعادی از زندگی آنها خواهیم داشت:

«نشنال» در گزارشی درباره آینده اقتصادی، ژئوپلتیک، استراتژیک و نظامی ایران در سال ۲۰۱۷ نوشت: وضعیت اقتصادی ایران رو به بهبود است و نفوذ منطقه‌ای این کشور به علاوه قدرت سخت و نظامی ایران احتمالا تشدید می‌شود.