رئیس‌ جمهور در بازگشت از نیویورک یک مجموعه تاریخی ارزشمند متعلق به ایران را به کشور بازگرداند.این الواح بیشتر به خط میخی و زبان عیلامی و یا آرامی در اشکال و ابعاد مختلف هستند که موضوعات آنها عمدتاً درباره مدیریت منابع، راه‌ها، روابط اجتماعی، مایحتاج اساسی زندگی، دستمزدها و اقتصاد جامعه هخامنشی در زمان داریوش اول است.در اسفند ۱۳۱۱ خورشیدی در کاوش‌های باستان‌شناسی باروی تخت جمشید حدود ۳۰ هزار لوح گلی مربوط به دوره هخامنشی به خط میخی توسط گروه باستان‌شناسی موسسه شرق‌شناسی دانشگاه شیکاگو کشف شد. در سال ۱۳۱۴ خورشیدی پس از توافق دولت وقت ایران با موسسه شرق‌شناسی دانشگاه شیکاگو مقرر شد الواح برای ترجمه و مطالعه محتوای آن به موسسه شرق‌شناسی دانشگاه شیکاگو به امانت سپرده شود که روند استرداد آنها هم‌چنان ادامه دارد.

بنا به روایت اسناد تاریخی نام شیراز، از الواح گلی عیلامی متعلق به ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد در گوشه جنوب غربی این شهر یافت شد، گرفته شده است. در این الواح به شهری به نام تیرازیس اشاره شده که بر اثر گذر زمان به شیراز تغییر نام داده است.

همدان با تاریخ ۳ هزار ساله‌اش گنجینه‌ای ارزشمند از بناها و یادگارهای دوران گذشته است که قدم زدن در این دیار و تماشای آن، تاریخی از آنچه در ایران گذشته را روایت می‌کند.

ژان دیولافوا در بخشی از کتاب خاطراتش راجع به کاخ آپادانای شوش نوشته است: «دیروز گاو سنگی بزرگی را که در روزهای اخیر پیدا شده‌ است، با تأسف تماشا می‌کردم. حدود دوازده هزار کیلو وزن دارد! تکان دادن چنین تودهٔ عظیمی غیرممکن است. بالاخره نتوانستم به خشم خود مسلط شوم، پتکی به دست گرفتم و به جان حیوان سنگی افتادم. ضرباتی وحشیانه به‌ او زدم. سر ستون در نتیجه ضربات پتک مثل میوهٔ رسیده از هم شکافت…»

یک مسئول سازمان میراث فرهنگی با تایید بازگرداندن یک هزار و 500 قطعه فسیل تاریخی ایرانی معروف به «فسیل‌های مراغه» نسبت به زمان دقیق بازگردان این الواح‌ هخامنشی بعد از 78 سال از طرف مؤسسه شرق‌شناسی شیکاگو توضیحاتی را ارائه کرد.