ابوالفضل عمویی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی مجلس از موافقت اکثریت اعضای این کمیسیون با لایحه عضویت ایران در سازمان همکاری‌های شانگ‌های خبر داد.

برای پذیرش عضو جدید در سازمان شانگ‌های باید همه اعضا رای موافق داشته باشند و از جهت اداری و حقوقی هم باید شرایط و مقررات دوجانبه میان سازمان و کشور متقاضی عضویت فراهم و حدود ۲۸ سند حقوقی میان طرفین امضا شود. البته با توجه به اینکه روسیه و چین قدرت‌های تعیین‌کننده در سازمان همکاری شانگ‌های هستند، پذیرش عضو جدید در این سازمان به موافقت این دو کشور بستگی دارد. تغییر عضویت از ناظر به دائم که با حضور رئیس‌جمهور کشورمان در اجلاس شانگ‌های تسریع خواهد شد، یک مزیت و فرصت مغتنمی برای دو طرف است. از نگاه کارشناسانه با توجه به فعالیت‌های اعضای آن در حوزه‌های سیاسی، امنیتی، بازرگانی، پولی- بانکی و انرژی، فضای مناسبی برای تعاملات بین‌المللی ایران رقم می‌خورد. ایران در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۱۵ درخواست عضویت دائم را ارائه کرد. از آنجایی که قبول درخواست هر کشوری نیازمند موافقت همه اعضای سازمان همکاری شانگ‌های است، ایران به علت مخالفت تاجیکستان و ازبکستان تا مدت‌ها نتوانست به عضویت آن درآید.

پرویز گیلانی معتقد است که چین برای حضور در دیگر کشورها سه استراتژی دارد. یا به عنوان شریک اقتصادی وارد میدان می‌شود، یا در هیبت رقیب اقتصادی به میدان می‌آید و در نهایت ممکن است به عنوان استعمارگر پا به عرصه بگذارد. این در حالی است که برخی از منتقدین صحبت از رویکردهایی نظیر تله بدهی ، استعمار کلاسیک هوشمند و مواردی همانند می کنند. تاکید همه این موارد، تسخیر کشور هدف بدون کمترین جنگ و با محوریت اقتصاد است.