حدود ۳۵ سال قبل تصمیم گرفته شد که کشور بدلیل الایندگی پائین گاز طبیعی، انتقال ساده‌تر با خط لوله، ذخایر بالای گازی و دلایلی از این دست، گاز پایه گردد. گاز پایه کردن کشور در یک اقتصاد دولتی، مسلما بر اساس تحلیل‌های چندگانه فنی، اقتصادی- اجتماعی، زیست محیطی، سیاسی و ... صورت پذیرفته و بر این قاعده هم نمی‌توان اقدام به برهم زدن بازی با به رخ کشیدن یارانه‌های پیدا و پنهان ارایه شده به مردم نمود. نوعی منتگذاری شنیع و مزخرف، که مبنای فکری برخی از مدیران مغز خراب را تشکیل داده است. اگر قرار باشد که کالا و خدمات با قیمت واقعی به مردم رسانیده شود، اولین قدم خفت کردن همین مدیرنما‌ها با سنجش میزان بهره وری کاری شان و میزان دریافتی‌های جماعت پرمدعا است. واقعا تخصص و خدمات خیلی از این افراد، به پرداخت حداقل حق پایه وزارت کار می‌ارزد؟ (محض اطلاع، شرکت ملی گاز، یکی از بالاترین حقوق‌ها را دارد). دومین گام در روند واقعی کردن قیمت ها، واقعی کردن هزینه تولید بر مبنای تولید بهره ور است، نه تولید به هر شیوه ممکن (نظیر شرایط فعلی). این داستان تقابلی را می‌توان به راحتی و با منطق سرکوب مدیران دولتی و به میان کشیدن پای حاکمیت و وظیفه مندی آن در تعادل بخشی بین درآمد سرانه با هزینه‌ها ادامه داد که شاید پسندیده هم نباشد. اما نقطه تفاهم کجاست؟ گاز طبیعی در مصرف خانگی خورده نمی‌شود و محل مصرف عمده آن در پخت و پز، گرمایش وابسته به بخاری و پکیج و شوفاژ است. آیا معقول نیست که بجای بازی الاکلنگی، منتگذاری و جریمه محوری، اقدام به ارتقا بهره وری مبتنی بر تشدید وضعیت استاندارد‌های اجباری و حمایت مالی از شهروندان برای اجرای این استاندارد‌ها کنیم. مقاله زیر هرچند اقدام به استخراج قیمت گاز طبیعی نموده است، اما از دیدگاه ما نمی‌تواند فاقد جهت دهی‌های پشت پرده برخی از اقایون باشد. سربسته عرض شد جناب شرکت ملی گاز.

سیدمحمود حسینی‌پور، استاندار مازندران از فراهم شدن مقدمات لازم برای انجام کارهای مطالعاتی استخراج گاز از ذخایر دریای مازندرانی خزر این استان خبر داد.این درحالی است که وضعیت سایت نفتی سردار جنگل رودسر که در سال ۹۵ به عنوان یکی از پروژه های اولویت دار معرفی شده بود، هم اکنون در هاله ای از ابهام است و نه استاندار گیلان و نه نماینده رودسر اقدام خاصی برای اجرای این پروژه نکرده اند. موضوعی که با توجه به اهمیت آن ، ضرورت سوال نمایندگان مجلس از وزیر نفت( جواد اوجی) احساس می شود.

در حالی که ایران سال هاست تامین کننده اصلی گاز و برق عراق است، مسئله تحریم‌ها باعث شده تا این فرصت صادراتی کم نظیر به تدریج از دست ایران خارج شود. ایران خود برای تامین نیاز داخلی به حدود ۱۰ هزار مگاوات انرژی نیاز داشته و از طرف دیگر، صنعت استخراج گاز کشور بدلیل تحریم با عقب ماندگی تاریخی مواجه شده است. آیا از خود پرسیده ایم که فلر‌ها برای چه باید بسوزند؟ سوالی که وزیر نفت متخصص در گاز باید پاسخگو باشد و از وی مطالبه کرد. حال با این اوضاع، آیا خداحافظی از بازار گاز و برق صادراتی به عراق، چیز بعیدی است؟

ایران با وجود این که یکی از غنی‌ترین منابع تولید هلیوم در جهان را دارد، از کشور‌های خارجی هلیوم وارد می‌کند و یکی از اعضای اتاق بازرگانی از تلف شدن چنین سرمایه عظیمی خبر داد.

در حالی ایران دومین کشور دارای ذخایر گازی است که از نظر صادرات این منبع انرژی خدادادی در بدترین وضعیت قرار دارد.

سکوی فاز 20 میدان گازی پارس جنوبی امسال به عنوان پنجمین سکو و بیست و سومین قطعه از پازل ۴۰ تکه‌ای پارس جنوبی، سوار بر موج‌های خلیج فارس راهی این میدان شد.