در جوامعی که ساختارهای آن ها نهادینه نیست، به طور طبیعی اندیشه‌های آن ها هم نهادینه نیست؛ چرا که مهم‌ترین نهاد اندیشه در جوامع خصوصاً در جوامع مدرن، نهاد دانشگاه است. دانشگاه نهادی است که متکی به فرمی خاص از دانش است، فرمی که به آن «دانش آکادمیک» می‌گویند. در این نوع از فرم دانش، «متن» و «تولید متن» اصلی‌ترین فرم تولید دانش است و از آنجا که متن، محور تولید دانش است با ارجاع به متن است که متنی دیگر تولید می‌شود. اما اگر در جامعه‌ای این ساز و کار نباشد، در عرصه اندیشه همچون عرصه‌های دیگر فضایی «شو گونه» رقم می‌خورد. بدین شکل شبکه‌‌ای از روابط لابی‌گونه شکل می‌گیرد تا متفکر یا اندیشه‌ای را به موضوع تبلیغ و پروگاندا بدل کنند.

دغدغه این روزهای برخی از صاحبنظران، کمرنگ شدن نقش مرجعیت‌های فکری- اجتماعی در جامعه است و بر این باورند که مردم در واکنش به مسائل جامعه حتی پیشگام‌تر از آنان حرکت می‌کنند. برای بررسی این موضوع به سراغ هادی خانیکی، استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی و مقصود فراستخواه، عضو هیأت علمی مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی رفتیم تا برای این مسأله روز جامعه‌ پاسخی بگیریم.

رئیس ستاد انتخابات حجت‌الاسلام رئیسی در استان تهران گفت: هجمه جریان منافقین، استکبارجهانی و برخی غافلین داخلی به آقای رئیسی نشانه مظلومیت ایشان است.

بی‌گمان آثار ادبی، به‌طورغیر مستقیم، آرمان‌ها و تفکرات و شیوه زندگی هرجامعه را در طول تاریخ نشان می‌دهد. ادبیات تصاویر هنرمندانه‌ای از واقعیات اجتماعی را عرضه می‌دارد. شعر یکی از رسانه هایی‌است که مهم‌ترین ویژگی آن تأثیر گرفتن و تأثیر گذاشتن بر جریانات اجتماعی‌ است.