ناترازی گاز مساله جدیدی نیست و هرساله با شروع زمستان با آن مواجه می‌شویم پیش بینی‌ها حاکی از آن است که در سال جاری ناترازی ۳۰۰ میلیون متر مکعبی را در خوش بینانه‌ترین حالت ممکن تجربه خواهیم کرد. در هفته اول دومین ماه از پاییز و کاهش چند درجه‌ای هوا محدودیت گازی برای صنایع و پتروشیمی‌ها آغاز شد. به دلیل برودت هوا محدودیت‌های گازی آغاز شده و برخی از پتروشیمی‌ها کاملاً از مدار خارج شده اند و برخی تنها با یک فاز مشغول به فعالیت هستند. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد عدم النفع کشور بیشتر از سال گذشته باشد به طوری که سال گذشته ۷۵۰ میلیون دلار عدم النفع ایجاد شد و بخش اعظمی از صادرات و ارز آوری کاهش پیدا کرد و امسال هم این عدم النفع احتمالا بیشتر می‌شود. سوال اینجاست که آیا با توصیه به صرفه جویی (با وجود عدم تاکید روی استاندارد سازی وسائل گازسوز و کم توجهی به استاندارد کردن ساخت و ساز در کشور) و یا افزایش قیمت گاز، می‌توان با این مشکل مقابله کرد؟ آیا وقت آن نرسیده است که مدیران صنعت نفت و گاز، لزوم سرمایه گذاری واقعی در این صنعت و دوری از شعار گرایی را اجرایی کنند؟ آیا زمان آن نرسیده که شاهد از مدار خارج کردن جماعت هرچند اندک مدیران درپیتی از این صنعت باشیم و روی شایسته سالاری و اراده ورزی مدیریتی برای توسعه صنعت و تامین منافع ملی سرمایه گذاری کنیم؟

نگاهی به صنعت 56 ساله پتروشیمی نشان می‌دهد با وجود پیشرفت بویژه در ارتقای کمی تولیدات، هنوز توفیق چندانی در تولید محصولات نهایی پتروشیمی و جلوگیری از خام‌فروشی نداشته است. اخیرا و با تصویب قانونی در مجلس به منظور حمایت از ساخت پتروپالایشگاه‌ها، امید برای پایان خام‌فروشی قوت گرفت اما آیین‌نامه اجرایی وزارت نفت برای این قانون، دستیابی به این هدف را به چالش می‌کشد.