«گیلان گیلان گل سبزه زاره گیلان / سرخه گل سپیده گل مرز کناره گیلان / روخونه کول بنفشه گل همه گونه شاد و خندان/ همیشه بهاره گیلان می‌دیله قراره گیلان...»؛ شاید اگر زنده یاد «فریدون پوررضا» خواننده و موسیقیدان نامدار گیلک (۱۳۱۱– ۱۳۹۱) این روز‌ها در قید حیات بود ترانه دیگری را برای «گیلان» و گیلانیان می‌خواند. ترانه‌ای که شاید شرحی باشد برای سینه مالامال از درد مردمان به ظاهر همیشه خوش و آراسته استان گیلان...

در حالی که یک سوم آب‌های جاری کشور به خوزستان سرازیر می‌شود و این استان پرآب‌ترین استان کشور به حساب می‌آمد بحران مدیریتی کار را به آنجا رسانده است که تامین آب شرب در خوزستان چالش شود.

بسیاری با این تجارب آشنا هستند: گذاشتن یک لیوان پر از آب نوشیدنی کنار تختخواب یا روشن کردن دستگاه کتری برقی که آب آن دیروز پر شده است. اما آیا نوشیدن این آب‌ها بی‌خطر است یا این که خطر دارد؟در حقیقت، خطر بیمار شدن از طریق آب شرب لوله‌کشی شهری به این دلیل که فاقد پروتئین و قند ‌است بسیار کم است. چون این دو ماده غذایی‌اند که اگر در معرض هوا قرار بگیرند امکان فاسد شدن سریعشان وجود دارد. اما نباید از نظر دور داشت که نگه داشتن همین آب در معرض هوا می‌تواند آن را پذیرای میکروارگانیزم‌های بیماری‌زایی مانند ویروس و باکتری کند.

این روزها موضوع انتقال آب از چشمه های سیاهگل به بخش چوار حاشیه هایی را در پی داشته که به تریبون نماز جمعه و فضای مجازی هم کشیده شده است.حاشیه هایی که شاید بال و پر دادن به آن ها چندان خوشایند اهل منطق و دلسوزان واقعی مردم فهیم ایوان نباشد.