مایکل مان جامعه شناس انگلیسی-آمریکایی و کمتر شناخته‌شده در ایران، در مقاله «قدرت خودمختار حکومت: منشأها، سازوکار‌ها و نتایج» (۱۹۸۴) به حکومت و قدرت می‌پردازد. حکومت در نظر او مجموعه‌ای از نهاد‌ها و کارکنان مبتنی بر تقسیم کار است که تمرکز دارد و قدرت و روابط سیاسی را از مرکزیتی به سمت بیرون بازتاب می‌دهد تا محدوده سرزمینی مشخصی را که بر آن اعمال قدرت می‌کند پوشش دهد و هم‌زمان انحصار اعمال قواعد الزام‌آور و ابزار‌های اعمال خشونت را نیز دارد.

کارشناس مسائل روسیه معتقد است که امریکا برای کاهش تنش خود با روسیه و جلوگیری از تحمیل هزینه‌های اتحادیه اروپا بر سیاست خارجی خود، مسئله اوکراین و جدایی کریمه را به یک موضوع حاشیه‌ای تبدیل می‌کند.