سیّد جواد طباطبایی (۲۳ آذر ۱۳۲۴ – ۹ اسفند ۱۴۰۱) استاد دانشگاه و پژوهشگر ایرانیِ فلسفه، تاریخ، حقوق و سیاست ،عضو پیشین هیئت علمی و معاون پژوهشی دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و مدیرِ گروه فلسفهٔ مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی بود.در اندک زمانی بعد از تدریس در دانشکاه، نزد دانشجویان دانشگاه تبریز محبوبیت فراوانی به دست آورد و کلاس‌های درس وی با دانشجویان رشته‌های گوناگون پر می‌شد. محبوبیت طباطبایی به اندازه‌ای رسیده بود که دانشجویان نام او را به عنوان یکی از استادان محبوب به دیوار دانشگاه زده بودند و به دیگر استادان دانشگاه هشدار می‌دادند که سطح خودشان را به اندازهٔ وی برسانند. به گفته حسن منصور، از استادان وقت دانشگاه تبریز، جلسه تأیید علمی طباطبایی برای استخدام به عنوان هیئت علمی، به دلیل نبود افرادی در اندازهٔ علمی طباطبایی، به شکل صوری برگزار و تأیید شد. اما در جریان استخدام رسمی، سنگ‌اندازی‌هایی انجام گرفت و در نهایت با وقوع انقلاب فرهنگی، استخدام او منتفی شد.با بازگشت به پاریس و ملاحظهٔ وقایع انقلاب، او دیدگاه‌هایی را که اشاره به سرقت انقلاب می‌کنند یا عوامل خارجی را دلیل انقلاب می‌دانند، سطحی دانسته و شناخت انقلابیون ایران از آزادی و دموکراسی را «بدوی و ابتدایی» می‌خوانْد. او بر آن بود که انقلاب ایران نمی‌توانست در جهت «تأسیس آزادی» باشد و آن را شکست مشروطه می‌دانست و در نتیجه، ناکامی پروژهٔ تجدد در ایران قلمداد کرد. از نظر وی: «میدان مبارزه برای حصول آزادی و استقرار نهادهای دمکراتیک، یک‌سره دراختیار روشن‌فکران آشفته‌ذهن و توده‌های متوهم قرار گرفت».طباطبایی عضوِ انجمن حکمت و فلسفه می‌شود، ولی در سال ۱۳۶۷ از آنجا اخراج می‌گردد. اخراج دوّمش از دانشکدهٔ اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی بود که، به گفتهٔ خودش، به «تحریک چند استاد سخت متوسط الاحوال» بود. او سپس به عضویت هیئت علمی دانشگاه تهران درآمد و معاون پژوهشی دانشکدهٔ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران شد. در همان زمان سردبیری نشریهٔ همین دانشکده را به عهده گرفت. او مدتی ممنوع از تدریس و سپس در سال ۱۳۷۴ اخراج شد.اگرچه خودش نمی‌دانست تحت چه عنوانی اخراج شده اما یکی از مسئولان به او می‌گوید که گفته شده طباطبایی لیبرال، لاییک، و ملی‌گرا است و از او می‌خواهد که اعتراضی به این اخراج بکند تا آن را بررسی کنند. در مقابل، طباطبایی می‌گوید که «من همانی هستم که هستم. واقعاً نه می‌دانند لیبرال چیست، نه ملی‌گرا و نه لاییک.پس از اخراج از دانشگاه تهران، طباطبایی به کار پژوهشی خود در مراکز دیگر ادامه داد و با امکاناتی که در پژوهشکده‌های فرانسه، آلمان و آمریکا فراهم آمد پژوهشی دربارهٔ تاریخ اندیشه در ایران را دنبال کرد. در فرانسه عضو مرکز ملی پژوهش‌های علمی فرانسه شد. در این کشور، با عضویت در هیئت علمی دایرةالمعارف فرانسه، برخی از مدخل‌های آن را تدوین کرد. او از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۵ در مؤسسهٔ مطالعات سیاسی-اقتصادی پرسش به تدریس فلسفه پرداخت. به‌مرور، به‌ویژه در دههٔ نود، تأکید او بر «امر ملی» بیشتر شد. او مدّتی نیز عضو هیئت علمی دائرةالمعارف بزرگ اسلامی بود.جواد طباطبایی برگزیدهٔ جشنوارهٔ فارابی سال ۱۳۹۶ شد و از رئیس‌جمهور ایران لوح تقدیر گرفت.طباطبایی که از سال ۱۳۹۷ برای درمان سرطان در آمریکا زندگی می‌کرد در شامگاه سه‌شنبه ۹ اسفند ۱۴۰۱ در بیمارستان هوگ ارواین ایالت کالیفرنیا روی در نقاب خاک کشید.

کار آخرین بازمانده بهار عربی که شهروندانش خواستار کناره‌گیری او بودند و آخرین بازمانده از آنچه حزب بعث نام داشت، البته آخرین بازمانده از «خانواده اسد» به پایان رسید. حامیان اصلی دولت اسد که ایران و روسیه محسوب می‌شدند گویا تا آخرین لحظات تلاش کردند تا او را در کاخ ریاست جمهوری نگاه دارند ولی گویا این‌بار برنامه‌ها آنطوری که اسد و حامیانش می‌خواستند پیش نرفت. خبرهای ضد و نقیضی از وضعیت سلامتی رئیس‌جمهور پیشین سوریه در رسانه‌ها مطرح می‌شود ولی هرچه بود حالا باید منتظر ترسیم نقشه جدیدی در جفرافیای پرهیاهوی خاورمیانه باشیم. شورشیانی که رژیم اسد را ساقط کردند، ترکیبی از گروه‌ها و سازمان‌های مختلف هستند که تنها هدف مشترکشان سرنگونی رژیم بود. گروه اصلی این حمله، «هیئت تحریر شام»، ریشه در القاعده دارد و سابقه‌ای خشونت‌آمیز دارد. این گروه در سال‌های اخیر تلاش کرده است تا خود را به‌عنوان نیرویی ملی‌گرا معرفی کند، اما بسیاری نسبت به نیت واقعی آنها نگران هستند. آنچه مسلم است، اثرات این وقایع از چند منظر، جهت گیری ها در استقرار دولت جدید در سوریه، نوع توازن قوای جدید در منطقه و سطوح بین الملل، سیاست های جمهوری اسلامی برای تامین منافع خود در حوزه فرامرزی، قابل بحث است.

کارشناس مسائل آمریکا گفت: این اوکراین است که از موضع «پدافند» به موضع «آفند» تغییر فاز داده و حال باید دید که آیا روس‌ها در این شرایط مایل به درگیری مستقیم با آمریکا هستند یا خیر.

یک تحلیل‌گر روابط بین‌الملل گفت: روسیه به طور آشکار در رسیدنِ ایران به یک توافقنامه اولیه با ایالات متحده آمریکا و دیگر اعضای گروه ۱+۵ ایجاد اشکال می‌کند این موضوع به قدری واضح است که هیچ‌کس نمی‌تواند آن را نادیده بی‌انگارد به تبع باید این پرسش را مطرح کرد که اکنون آیا وقت یک تصمیم‌گیری جدی در باب روابط ایران و روسیه نیست؟

یک استاد دانشگاه با اشاره به این که عربستان در پیوستگی کامل به سیاست‌های آمریکا حرکت می‌کند گفت: این که فکر کنیم با مذاکرات ایران و عربستان همه مسائل تهران – ریاض حل می‌شود نگرش زود باورانه‌ای است اگرچه گام مهمی برای حل وفصل بسیاری از منازعات است.

گفتگوی زنده مردم‌سالاری‌آنلاین با مهدی مطهرنیا : امروز یازده سپتامبر است؛ روزی که نقطه عطفی در تاریخ ایالات متحده بود. اتفاقی که هنوز هم بسیاری از ابعاد آن روشن نشده، اما پیامد آن حضور ۲۰ ساله آمریکا در خاورمیانه بود. آمریکای بعد از یازده سپتامبر، هویت خویش را در جنگ با دشمنی نامرئی پیدا میکند. دشمنی که جغرافیای مشخصی هم ندارد.

کارشناس مسائل بین الملل معتقد است که رقابت آمریکا و چین بر سر ایران به نفع ایران نخواهد بود؛ چرا که در مسیر رویارویی و تنش واشنگتن و پکن شکل می گیرد و در نهایت این ایران است که برگ امتیازگیری برای هر دو قدرت محسوب می شود.

مطهرنیا از جمله مخالفان رابطه ایران و ونزوئلاست و می‌گوید این ارتباط هیچگاه یک رابطه استراتژیک نخواهد بود و اقدام ایران تنها نوعی قدرت‌نمایی بوده است.

مطهرنیا کارشناس مسائل آمریکا با اشاره به اینکه تاکنون ترامپ پیروز احتمالی انتخابات آبان ماه است، اضافه کرد: از شواهد و قرائن این‌طور بر می‌آید که بایدن خود نمی‌تواند بر ترامپ غلبه کند، اما در این وسط متغییری مانند کرونا می‌توان ورق را برگرداند و به نفع بایدن عمل کند.

ترکیب اصولگرای مجمع تشخیص مصلحت در حالی لوایح FATF را معطل نگه داشته است که در زمان احمدی‌نژاد این لوایح قرار بود بی‌سروصدا و بدون هیچ مخالفتی تصویب شود.

یک کارشناس مسائل بین‌الملل اظهار کرد: برای تهران اهمیت دارد که آیا چارچوب کنونی اینستکس، کمک می‌کند که ایران در چارچوب ارتباطات با اتحادیه اروپا، تحریم‌های اعمال شده از سوی آمریکا را دور بزند یا نه؟

دعوت عربستان از امیر قطر بعد از حمایت‌های ایران از این کشور معنادار است. اگرچه رییس جمهور عراق از ایران حمایت می‌کند، اما در کنفرانس شرکت کرده است و سعی می‌کند نوعی بی طرفی اتخاذ کند. بعضی کارشناسان می‌گویند این به معنی شکست کنفرانس مکه است، اما شکست و پیروزی نسبی است. همانطور که سخنرانی رییس جمهور عراق برای ایران امتیاز محسوب می‌شود، اما شرکت امیر قطر و سایر کشور‌های عربی در کفه دیگر ترازو قرار دارد.

روس‌ها تلاش می‌کنند امتیازات خود را در آمریکای لاتین حفظ کنند. روسیه تا سر حد ممکن در مقابل تغییر مادورو مقاومت می‌کند. اما این سرحد ممکن را فشار‌های ایالات متحده آمریکا تعیین می‌کند. مرز این فشار‌ها می‌تواند جدی بودن آمریکا در حرکت نظامی در خاک ونزوئلا باشد. اگر روس‌ها بخواهند علاوه بر خاورمیانه در ونزوئلا هم وارد یک جنگ فرسایشی با آمریکا شوند، با توجه به اینکه قاره آمریکا محیط امنیتی ایالات متحده محسوب می‌شود، با هزینه‌های زیادی مواجه خواهد شد.

یک استاد روابط بین‌الملل گفت: با شناسایی آنچه در چهاردهه گذشته رخ داده امروز ایالات متحده به این نتیجه رسیده است که ستون فقرات قدرت در ایران در نظام حکومتی قرار دارد و جوهره و چهارچوب اصلی آن در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است.

محمود احمدی نژاد در کنار مصاحبه با رسانه های داخلی در روزهای اخیر با برخی رسانه های خارجی از جمله راشاتودی نیز گفت و گو کرده است. او همچنین نامه ای به ابراهیم رئیسی، رئیس جدید قوه قضائیه نگاشته و انتقاداتش از این قوه را بیان کرده است.

دکتر مهدی مطهرنیا کارشناس ارشد مسایل اروپا و جهان درتازه ترین شماره" نامه اتاق بازرگانی "گفت وگوی مشروحی درباره جان گرفتن پوپولیسم راست در اروپا انجام داده است. محمدرضا ستاری مصاحبه کننده با مطهرنیا درپایان این گفت وگو موضوع مناسبات آمریکا با اروپا درباره ایران را مطرح کرده است بخش پایانی این گفت وگو را درساعت 24 می خوانید:

یک تحلیلگر مسائل بین‌الملل با بیان این‌که «در هندسه جهانی آینده قدرت، اروپا تلاش دارد تا در منطقه جای پای خود را در رقابت با ایالات متحده آمریکا مستحکم کند»،‌ گفت: همکاری با تهران و ایجاد یک کانال اقتصادی می‌تواند اهمیت کلیدی در رقابت‌های آینده برای امتیازگیری از ایالات متحده آمریکا محسوب شود.

پوتین ثابت کرده است که یک فرد عملگرای واقعگرای فرصت طلب است و از فرصت‌های مختلف با توجه به عملگرایی در کنش و دیدن واقعیت‌ها در بینش خود، بیشترین استفاده و بهره را می‌برد. پوتین به خوبی دریافته است که در دنیای سیاست نه دوست و دشمن دائمی وجود دارد و نه منافع ملی ثابت.

تحلیلگر مسائل بین‌الملل معتقد است همکاری اتحادیه اروپا با ایران می‌تواند تنفس‌گاهی برای عبور از فشار بین‌المللی تحریم‌های ایالات متحده آمریکا باشد.

ارکستر سمفونی سیاست خارجی ایران نشان داده که نوازندگان منطبق با نت و حرکت‌های دست رهبری حرکت نمی‌کنند و هرکدام ساز خود را نواخته و تلاش دارند صدای خود را بیشتر و بلندتر به مردم برسانند و در چارچوب استفاده از سیاست خارجی منویات خود را بیشتر به نمایش بگذارند.