خشونت در سطح مدارس و استفاده از تنبیه بدنی به‌عنوان ابزاری تربیتی در سالیان گذشته به غلط بین معلمان و حتی والدین جاافتاده بود تا جایی که والدین هم در بسیاری مواقع مشتاق تنبیه بدنی توسط معلمان بودند و اگر معلمی دانش‌آموزی را تنبیه بدنی نمی‌کرد والدین از معلم تقاضا می‌کردند که دانش‌آموز باید تنبیه شود تا بتواند فردی موفق باشد و از همین ابزار هم خود در خانه برای تربیت فرزندان استفاده می‌کردند. پس از گذشت سال‌ها استفاده از این ابزار تربیتی منسوخ شده اما بر اساس مطالعات پژوهشگاه آموزش و پرورش متأسفانه هنوز هم گاه و بیگاه شاهد تنبیه بدنی در مدارس کشور هستیم. چرایی این مسأله از چند جنبه قابل بررسی است.

کودک آزاری به رفتارهایی اطلاق می‌شود که منجر به آزار جسمانی،‌ روانی، عاطفی و ذهنی کودک شده و در مراحل رشد طبیعی و سلامت کودک اختلال ایجاد می‌کند.