محیط‌های شهری به زنان مجرد چه حسی القا می‌کنند؟ چگونه می‌توان بار معنایی و فرهنگی یک محیط شهری و عمومی در حس و تجربه یک زن مجرد را تعریف و تحلیل کرد؟ چگونه می‌توان برای گروه‌های حاشیه مانند زنان مجرد و مستقل که در تاریخ طراحی آن محیط‌ها گنجانده نشده‌اند، جا باز کرد؟