پزشک در طب سنّتی ایران، دانشمندی فیلسوف و حکیم بود که جدا از شناخت جسم انسان، به عوالم نفسانی و روحانی انسان نیز آشنایی داشت. از این رو گسترۀ طب سنّتی که بنابر نظر سید حسین نصر بر وحدت و پیوند میان جوانب مختلف جسم و روح و نفس انسان استوار است، به یک دانش و فن محدود نمی‌شد، بلکه یک نوع روش زندگی بود و طبیب سنّتی نیز حکیمی بود دارای ایمان و اصول اخلاقی متعالی تا توانایی جذب توجه و اعتماد بیمار را به خود داشته باشد.

زبان رمزی زبانی ساختگی است که دو یا چند نفر یا یک گروه از مردم در بین خود قرار می‌دهند تا زمانی که بخواهند معنا و راز سخنان‌شان برای دیگران پنهان بماند، با آن گفت‌وگو کنند.

دگرگونی‌های پدیدآمده در تهران در دو سده اخیر، گویی چکیده‌ای از کنش کلان ایران در دوره مدرن به شمار می‌آید.